Pawieł Nazimow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pawieł Nazimow
Павел Иванович Назимов
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

5 stycznia 1868

Data i miejsce śmierci

3 maja 1933
Gdańsk

Przebieg służby
Lata służby

1893–1920

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Ochotnicza

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna domowa w Rosji

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie)

Pawieł Iwanowicz Nazimow, ros. Павел Иванович Назимов (ur. 5 stycznia 1868, zm. 3 maja 1933 w Gdańsku) – rosyjski wojskowy (pułkownik), emigracyjny działacz kombatancki.

W 1890 roku ukończył 1 korpus kadetów, zaś w 1893 roku junkierską szkołę piechoty w Moskwie. Służył w stopniu podporucznika w 76 Kubańskim Pułku Piechoty. Następnie przeszedł do lejbgwardii Pułku Siemionowskiego. W 1897 roku awansował na porucznika, w 1905 roku na kapitana, zaś w 1913 roku na pułkownika. Brał udział w I wojnie światowej. Po rewolucji lutowej 1917 roku objął dowództwo zapasowych oddziałów wojskowych garnizonu Piotrogradu. Na emigracji zamieszkał w Polsce. Działał w Stowarzyszeniu lejbgwardii Pułku Siemionowskiego, z którego odszedł pod koniec 1926 roku. Następnie przeniósł się do Wolnego Miasta Gdańska.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Siergiej W. Wołkow, Офицеры российской гвардии, 2002