Pałac Juliusza Heinzla w Łodzi
 nr rej. A/41 z 20.01.1971[1]
| |
 Widok współczesny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku |
pałac |
| Architekt | |
| Inwestor | |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel |
Juliusz Heinzel |
| Kolejni właściciele |
Urząd Miasta Łodzi |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie Łodzi  | |
 51°45′52,92″N 19°27′27,27″E/51,764700 19,457575
| |
Pałac Juliusza Heinzla – pałac Juliusza Heinzla znajdujący się przy ulicy Piotrkowskiej 104 w Łodzi.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą z trzech siedzib Juliusza Heinzla był pałac przy ulicy Piotrkowskiej 104, którego budowa ukończona została w roku 1882[2][3]. Wzniesiony został według projektu Hilarego Majewskiego[2], a jego budowniczym był przyszły zięć Juliusza Heinzla – Otto Gehlig[2][3].
Usytuowany został przy fabryce wyrobów wełnianych, w linii regulacyjnej ulicy, tuż przed zabudowaniami fabrycznymi, rozciągającymi się w głębi posesji. Była to budowla w stylu eklektycznym, z przewagą elementów nawiązujących do renesansu berlińskiego. Pałac składał się z trójkondygnacyjnego korpusu głównego oraz niższych skrzydeł bocznych i dwóch pawilonów, zakończonych wieżami, oddzielonych od pałacu ozdobną kratą. Z biegiem lat ulegał modyfikacjom i przebudowom, szczególnie skrzydła boczne[2].
Pierwsze piętro fasady frontowej korpusu głównego zdobią symetrycznie umieszczone po bokach wykusze, zdobione tralkową balustradą. Poniżej gzymsu kordonowego biegnie fryz, z płycinami w formie kartuszy, z emblematami przemysłu i handlu[3]. Fasadę wieńczy rzeźbiarska kompozycja figuralna, przedstawiająca alegorie Wolności, Przemysłu i Handlu[2], sygnowana EMS, z roku 1880, charakterystyczna dla dekoracji rezydencji łódzkich fabrykantów.
Współczesność
[edytuj | edytuj kod]Pałac w latach 50. został zintegrowany z budynkami fabrycznymi adaptowanymi na biura oraz Salę Posiedzeń ówczesnej Miejskiej Rady Narodowej. Oficyny, mieszczące wcześniej m.in. tkalnię, zrównano, a ich fasady ujednolicono, nadając im surowy, pozbawiony w zasadzie ozdobnych detali, kształt. Dotykają one po stronie zachodniej pl. Komuny Paryskiej, gdzie znajduje się również obszerny parking. Autorem projektu przebudowy był Ignacy (Izaak) Gutman[4]. Obecnie gmach służy jako siedziba urzędów: Urzędu Wojewódzkiego i Urzędu Miasta Łodzi[2].
.jpg)
Od 29 lipca 1998 roku, codziennie z balkonu pałacu, w południe, odgrywany jest hejnał Łodzi[2].
W 1999 roku przed pałacem Juliusza Heinzla odsłonięto pomnik Ławeczka Tuwima autorstwa Wojciecha Gryniewicza[5].
Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/41 z 20.01.1971[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2020-02-07].
- ↑ a b c d e f g Anna Zygma: Pałac Juliusza Heinzla. [w:] Pałace województwa łódzkiego [on-line]. ziemialodzka.pl, 2010-12-15. [dostęp 2018-12-15]. (pol.).
- ↑ a b c Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 200–201, ISBN 978-83-939822-4-0.
- ↑ Pałac i tkalnia Juliusza Heinzla przy Piotrkowskiej 104 [online], Refotografie [dostęp 2024-05-25] (pol.).
- ↑ Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Anna Zygma: Pałac Juliusza Heinzla. [w:] Pałace województwa łódzkiego [on-line]. ziemialodzka.pl, 2010-12-15. [dostęp 2012-01-07]. (pol.).
- Pałac i fabryka Juliusza Heinzla. [w:] Wille i pałace [on-line]. cit.lodz.pl. [dostęp 2012-01-07]. (pol.).