Perkun (lit.Perkūnas, Perkuns, fiń. Perkele, łot.Perkonos, Perkons, prus. Perkunis; możliwe że od praindoeuropejskiego rdzenia perk- – „dąb”) – naczelne, suwerenne bóstwo panteonubałtyjskiego, gromowładca, bóg niebios, ognia i płodności, odpowiednik słowiańskiegoPeruna. Ogólnobałtyjski bóg burzy i wojny, strażnik moralności oraz sprawca biokosmicznej płodności w lettolitewskich mitach nieba. Jego świętym drzewem i symbolem był dąb. Jako bóstwo, które można było oglądać, i o zdefiniowanej funkcji mitologicznej zastępował Dievs – deus otiosus panteonu bałtyjskiego. Wspominany był m.in. w pismach Jana Długosza.
