Peter Pratt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Pratt
Imię i nazwisko

Peter William Pratt

Data i miejsce urodzenia

21 marca 1923
Eastbourne, Anglia, Wielka Brytania

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1995
Londyn, Anglia, Wielka Brytania

Zawód

aktor, śpiewak operowy i prezenter radiowy

Współmałżonek

Joyce Wright (rozwód)
Patience Sheffield

Lata aktywności

1945 - 1982

Peter William Pratt (ur. 21 marca 1923 w Eastbourne; zm. 11 stycznia 1995 w Londynie) – brytyjski aktor, śpiewak operowy i prezenter radiowy. Najbardziej jest znany dzięki swoim komicznym rolom w operach Gilberta i Sullivana.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W latach młodości Pratt studiował śpiew i był solistą w chórze kościelnym w swojej rodzinnej miejscowości. Już wtedy był zaangażowany w amatorskie towarzystwa teatralne[1].

W wieku 22 lat, we wrześniu 1945 roku Peter Pratt wstąpił do chóru w kampanii operowej D'Oyly Carte. Od 1947 roku zaczął grywać małe role i uczył się od głównego komika spółki, Martyna Greena[1]. W latach 50. udało mu się wybić się i stać się jednym z podstawowych komików oraz zdobyć uznanie krytyków. W wiosnę 1959 roku aktor zachorował i w maju tego samego roku postanowił opuścić kampanię[2]. Jego ostatni występ w spółce odbył się 30 maja 1959 roku.

Po opuszczeniu spółki D'Oyly Carte, Pratt zwrócił uwagę na pracę w teatrze, telewizji i radiu oraz na koncertowanie, a także kontynuował on pracę z operami Gilberta i Sullivana.

W 1976 roku wystąpił on w brytyjskim serialu science-fiction produkcji BBC pt. Doktor Who. Zagrał on rolę Mistrza w czteroodcinkowej historii pt. "The Deadly Assassin"[3]. Podczas kręcenia Pratt miał zasłoniętą twarz maską, a w głównej mierze używał on głosu.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Peter Pratt podczas pracy w kampanii operowej D'Oyly Carte był w związku małżeńskim z subretką, Joyce Wright. W późniejszym okresie życia poślubił Patiencę Sheffield[4].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[5]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Rok Nazwa Rola Uwagi
1981 The Story of Ruth Dr. Peter Ferris

Seriale[edytuj | edytuj kod]

Rok Nazwa Rola Uwagi
1964 Festival mężczyzna odc. "Six Characters in Search of an Author"
1965 Thursday Theatre Georges Renaud odc. "Traveller Without Luggage"
1967 Orlando lekarz odc. "Inn at the Death"
1967 – 1968 Theatre 625 różne role 4 odcinki
1972 The Challengers Alan Lowery odc. "The Tomorrow Business"
1972 Van der Valk Westermann odc. "Blue Notes"
1972 The Edwardians Charlie Coburn miniserial; odc. "The Reluctant Juggler"
1973 Menace piosenkarz odc. "The Solarium"
1973 The Brontës of Haworth Pan Woolven miniserial; 2 odcinki
1973 Play for Today Fenner odc. "Jack Point"
1973 Z Cars rybak odc. "Cadet"
1973 Murder Must Advertise Pan Pym miniserial; 3 odcinki
1974 Fall of Eagles piosenkarz odc. "The Appointment"
1974 Village Hall Gilbert Lund odc. "There'll Almost Always Be an England"
1975 Churchill's People Arcybiskup Laud odc. "March On, Boys!"
1976 Doktor Who
(Doctor Who)
Mistrz historia czteroodcinkowa: "The Deadly Assassin"
1982 Squadron Len Travis odc. "The Veteran"

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Michael Burgess: PETER PRATT (1923 - 1995). [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
  2. D'Oyly Carte to Lose Mr. Peter Pratt. „The Times”, s. 16, 14 maja 1959. (ang.). 
  3. The Deadly Assassin. BBC. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
  4. Peter Pratt (1945-59). THE D'OYLY CARTE OPERA COMPANY. [dostęp 2015-04-26]. (ang.).
  5. Peter Pratt. Internet Movie Database (IMDb). [dostęp 2015-04-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]