Phialophora
 Strzępka i komórka konidiotwórcza Phialophora verrucosa | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Phialophora |
| Nazwa systematyczna | |
| Phialophora Medlar Mycologia 7(4): 202 (1915) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Phialophora verrucosa Medlar 1915 | |
Phialophora Medlar – rodzaj grzybów z rodziny Herpotrichiellaceae[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Konidiofory proste, brunatne, zwykle nierozgałęzione. Wyrastają pojedynczo ze strzępek grzybni, lub są tylko komórkami konidiotwórczymi powstającymi na szczytach strzępek pojedynczo, lub w pęczkach. Komórki konidiotwórcze krótkie, o butelkowatym kształcie na szczycie z wyraźnym, ciemniejszym kołnierzykiem. Konidia jednokomórkowe, gładkie, kuliste, elipsoidalne, owalne lub jajowate, prawie bezbarwne, lub oliwkowobrunatne. W grzybni mogą powstawać chlamydospory[2].
Grzyby mikroskopijne będące pasożytami i saprotrofami, głównie roślin. Wywołują u nich grzybowe choroby roślin. W Polsce znaczenie gospodarcze ma Phialophora cyclaminis powodująca plamistość liści u wielu roślin ozdobnych i Phialophora cinerescens powodująca fialoforozę goździka. Phialophora verrucosa jest pasożytem człowieka powodującym chromoblastomykozę[2].
Na podłożu PCA kolonie Phialophora rozwijają się dobrze, tworząc oliwkowobrunatne kolonie. Gdy są oświetlone, po 14 dniach zarodnikują[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Herpotrichiellaceae, Chaetothyriales, Chaetothyriomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Takson ten utworzył w 1915 r. Edgar Mathias Medlar[1]. Synonim: Margarinomyces Laxa 1930[3].
Liczne gatunki dawniej zaliczane do tego rodzaju, zostały w wyniku badań filogenetycznych przeniesione do rodzajów Cadophora, Harpophora. Phialocephala, Lasiosphaeris, Gaeumannomyces, Pleurostoma, Neobulgaria i in.[1]
Niektóre gatunki:
- Phialophora cinerescens (Wollenw.) J.F.H. Beyma 1940
- Phialophora cyclaminis J.F.H. Beyma 1942
- Phialophora verrucosa Medlar 1915
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2014-09-02] (ang.).
- ↑ a b c Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2014-09-01] (ang.).