Philipp Hochmair

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philipp Hochmair, 2021

Philipp Hochmair (niem. [ˈfɪǀɪp ˈhoːxmɑɪɐ]); ur. 16 października 1973 w Wiedniu) – austriacki aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Hochmair dorastał w Wiedniu (Austria), gdzie odkrył swoją pasję do literatury, filmu i teatru. Studiował aktorstwo w Seminarium Maxa Reinhardta w Wiedniu w klasie mistrzowskiej Klaus Maria Brandauer oraz w Conservatoire National Supérieur d’Art Dramatique w Paryżu.[1][2]

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Od 2003 do 2009 Hochmair był zaangażowany w wiedeńskim Burgtheater i został przyjęty do tamtejszej galerii honorowej[3]. Gdy 2009 opuścił Burgtheater, pracował do 2016 w Thalia Theater w Hamburgu[4]. Poza tym występował na scenach Teatru Hamburg, Teatru Państwowego Hannover, Volksbühne Berlin oraz Teatru Zürich[5].

Film i telewizja[edytuj | edytuj kod]

Grał w austriackich i niemieckich filmach, filmach i serialach telewizyjnych, m.in.

Die Manns - ein Jahrhundertroman (reż. Heinrich Breloer: 30th International Emmy Awards), The Shine of the Day (reż. Tizza Covi i Rainer Frimmel)[6], Die Auslöschung (reż. Nicholas Leytner)[7], Tomcat (reż. Händl Klaus)[8] i Animals (reż. Greg Zglinski)[9].

Candelaria - Ein kubanischer Sommer (2017) to jedna z jego pierwszych międzynarodowych produkcji, nakręcona 2016 na Kubie w reżyserii Jhonny Hendrixa Hinestroza[10].

W serialu Vorstadtweiber (2015–2022) wciela się w rolę skorumpowanego i cynicznego polityka homoseksualnego, który traci rozum i staje się mordercą[11].

W trzeciej serii Charité (niemiecka produkcja Netflix 2020), Hochmair błyszczy jako profesor Otto Prokop, austriacki patolog sądowy, który był uznany na arenie międzynarodowej za swój wpływ na medycynę sądową i politykę badawczą w czasach Niemieckiej Republiki Demokratycznej[12].

W Blind ermittelt (od 2018) centrum uwagi skupia się wokół postaci Hochmaira - Alexandra Hallera, niewidomego byłego komisarza[13][14][15].

W serialu Netflixa Freud (2019) gra złego hrabiego, mającego obsesję na punkcie ciemnych mocy[16].

Die Wannseekonferenz (2022, reż. Matti Geschonneck) to wielokrotnie nagradzany niemiecki dramat dokumentalny[17][18]: 20 stycznia 1942 roku czołowi przedstawiciele nazistowskiego reżimu spotykają się nad jeziorem Wannsee w Berlinie na zaproszenie Reinharda Heydricha (Philipp Hochmair). Spotkanie to przejdzie do historii jako Konferencja w Wannsee. Jedynym tematem dyskusji jest tak zwane "Ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej" przez narodowych socjalistów - zorganizowanie systematycznego masowego mordu na milionach Żydów w Europie.

Philipp Hochmair & Die Elektrohand Gottes

Projekty[edytuj | edytuj kod]

Od 1997 Hochmair wykonuje swoje solowe projekty Werther![19] (autorstwa Goethego), Proces[20] i Ameryka[21] (oba autorstwa Franza Kafki) na scenach lokalnych i międzynarodowych.

Jedermann Reloaded[22] to rockowa interpretacja Hochmaira oryginalnej sztuki Hugo von Hofmannsthala Jedermann, którą wykonuje na scenie wraz ze swoim zespołem Die Elektrohand Gottes. Ze swoim zespołem oprawił muzycznie również ballady Friedricha Schillera w stylu rockowym (Schiller Balladen Rave)[23].

W listopadzie 2018 Hochmair wraz z zespołem wykonał Jedermann Reloaded w wiedeńskiej Katedrze św. Szczepana. Cały dochód z tej wyprzedanej akcji charytatywnej trafił do południowoafrykańskiego hospicjum dla osób chorych.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

2017 Philipp Hochmair zdobył nagrodę dla najlepszego aktora za rolę w Tomcat (reż Händl Klaus) na austriackim festiwalu filmowym Diagonale[24].

2019 zdobył Romy dla najlepszego aktora za rolę komisarza Alexandra Hallera w Blind ermittelt na Austriackich Nagrodach Telewizyjnych[25].

2022 zdobył nagrodę Romy dla najlepszego odtwórcy roli Reinharda Heydrichah w filmie Die Wannseekonferenz[26].

2022 nominowany do Niemieckich Nagród Telewizyjnych (Deutscher Fernsehpreis) jako najlepszy aktor (filmy telewizyjne) w filmie Die Wannseekonferenz[27].

2023 zdobył nagrodę Grimme Preis za Die Wannseekonferenz[28].

Grimme Preis 2023, Magnus Vattrodt, Philipp Hochmair

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael Merschmeier, Der Theaterverlag, Artikel "Der Körperterrorist" [online], Der Theaterverlag [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  2. ↑ Der Legastheniker am Theater - Höllenqualen bei Jelinek | Cicero Online [online], cicero.de [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  3. ↑ Philipp Hochmair | Burgtheater [online], burgtheater.at [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  4. ↑ Philipp Hochmair (Actors) [online], Thalia Theater [dostęp 2023-03-10] (ang.).
  5. ↑ Klaus Dermutz, Next Generation: Mit einem Essay von Hans-Thies Lehmann, 2009, ISBN 978-3552061019.
  6. ↑ Nicolas Rapold, Two Performers at Different Stages, „The New York Times”, 11 lipca 2013, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-03-10] (ang.).
  7. ↑ ORF Kundendienst - Aktuelles [online], web.archive.org, 9 czerwca 2013 [dostęp 2023-03-10].
  8. ↑ Kater | Tomcat - Panorama 2016 [online], berlinale.de [dostęp 2023-03-10] (ang.).
  9. ↑ Tiere / Animals - Zurich Film Festival. [dostęp 2023-03-10].
  10. ↑ "Candelaria"-Dreh war alles andere als normal [online], stern.de [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  11. ↑ „Hurra, der Schnitzler ist wieder da!“ – Philipp Hochmair in seiner „verrückten“ Rolle [online], KLINGERS KULTURPAVILLON, 19 stycznia 2021 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  12. ↑ Video: Extra: Philipp Hochmair - Charité - ARD | Das Erste [online], daserste.de [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  13. ↑ Philipp Hochmair - Blind ermittelt - ARD | Das Erste [online], daserste.de [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  14. ↑ a, Blind ermittelt [online], abendblatt.de, 27 lutego 2020 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  15. ↑ Der Wien-Krimi - Blind ermittelt: Tod an der Donau [online].
  16. ↑ Claudia Tieschky, Die Leiden des jungen Freud [online], Süddeutsche.de [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  17. ↑ Die Wannseekonferenz - IMDb. [dostęp 2023-03-10].
  18. ↑ ZEIT ONLINE | Lesen Sie zeit.de mit Werbung oder im PUR-Abo. Sie haben die Wahl. [online], zeit.de [dostęp 2023-03-10].
  19. ↑ Maike Schiller, Irrsinnig gut: "Werther" auf seinem rasenden Ego-Trip [online], abendblatt.de, 21 września 2009 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  20. ↑ Hamburger Abendblatt- Hamburg, Hochmair präsentiert Kafkas "Der Prozess" als intimen Monolog [online], abendblatt.de, 25 września 2010 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  21. ↑ Hamburger Abendblatt- Hamburg, Kafkas "Amerika": Ein bravouröses Solo [online], abendblatt.de, 14 września 2009 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  22. ↑ Paul Jandl, Der Jedermann vom Thalia [online], abendblatt.de, 9 sierpnia 2013 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  23. ↑ Annette Stiekele, Philipp Hochmair: "Schiller Balladen Rave" – wie durch den Fleischwolf gedreht [online], abendblatt.de, 6 lutego 2022 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  24. ↑ Große Diagonale-Preise wurden verliehen [online], steiermark.orf.at, 1 kwietnia 2017 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  25. ↑ ROMY 2019 für Philipp Hochmair [online], Degeto Film GmbH [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  26. ↑ r, Das sind die Gewinner der ROMY 2022 [online], kurier.at, 23 kwietnia 2022 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  27. ↑ Der Deutsche Fernsehpreis, Preisträger:innen 2022 [online], Deutscher Fernsehpreis 2023 [dostęp 2023-03-10] (niem.).
  28. ↑ Die Wannseekonferenz [online], grimme-preis.de [dostęp 2023-04-18] (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philipp_Hochmair&oldid=73603520”