Pieczarka kompostowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieczarka kompostowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pieczarkowate

Rodzaj

pieczarka

Gatunek

pieczarka kompostowa

Nazwa systematyczna
Agaricus cappellianus Hlaváček
Mykologický Sborník 64(4): 113 (1987)

Pieczarka kompostowa (Agaricus cappellianus Hlaváček) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy:

  • Agaricus campestris ß vaporarius Pers. 1801
  • Agaricus pseudovillaticus Rauschert 1992
  • Agaricus vaporarius (Pers.) Imbach 1949
  • Pratella campestris var. vaporaria (Pers.) Gray 1821
  • Pratella campestris ß vaporaria (Pers.) Gray 1821
  • Psalliota vaporaria (Pers.) F.H. Møller & Jul. Schäff. 1938[2].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. dla synonimu Agaricus vaporarius[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

O średnicy 7–15 cm, gruby i mięsisty, początkowo wypukły, później płaski, z płaskim środkiem. Powierzchnia czekoladowo-brązowa, bledsza w kierunku brzegu, pokryta grubymi, brązowymi, przylegającymi łuskami[4].

Blaszki

Wolne, cienkie, gęste, o równym sterylnym brzegu, początkowo różowawe z czerwonawym odcieniem, później ciemnobrązowe[4].

Trzon

Wysokość 6–12 cm, grubość 2,5–5 cm, centralny, cylindryczny lub zwężający się ku nasadzie, pełny. Powierzchnia biaława, w kierunku podstawy brązowawa, czasami z pozostałościami zasnówki poniżej pierścienia. Pierścień o grubości 1–2 mm, białawy, zwisający, górą żółtawy, z brązowawymi łuskami na dolnej stronie, często z postrzępionym brzegiem[4].

Miąższ

Gruby, białawy, po uszkodzeniu rstaje się różowy. Zapach kwaśny, później nieprzyjemny. Smak w młodych owocnikach słodkawy, później odrażający[4].

Cechy mikroskopowe

Podstawki 4, czasami 1–2-zarodnikowe, 24–36 × 8 µm, maczugowate. Sterygmy o długości 3–4 µm. Cheilocystydy 20–32 × 7–9 µm, cylindryczne do wąsko maczugowatych. Bazydiospory 6–7 × 5–6 µm, bladobrązowe, półkuliste lub kuliste z zaokrąglonymi wierzchołkami i jedną lub dwiema gutulami[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Podano występowanie tego gatunku w Europie i Ameryce Północnej[5]. W piśmiennictwie naukowym w Polsce do 2003 r. jedyne stanowisko tego gatunku podał Stanisław Domański (Warszawa, 1997 r.) Rosła w sierpniu, na ziemi, na skwerze[3]. W 2018 r. B. Gierczyk i inni przytoczyli następne stanowisko (jako A. vaporaria)[6].

Naziemny grzyb saprotroficzny[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2019-03-15] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2019-03-15].
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 38, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e A contribution to the taxonomy and species diversity of the Agariceae tribe (Higher Basidiomycetes) of Israel mycobiota, „Flora Mediterranea”, 10, 2000, s. 195, 196 [dostęp 2023-12-03] (ang.).
  5. Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-04] (ang.).
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-12-04] (pol.).