Pierzchnianka
Wygląd
Na mapach: 50°42′05″N 20°46′42″E/50,701389 20,778333
wieś | |
Pierzchnianka - centrum wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
234[2] |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
26-015[3] |
Tablice rejestracyjne |
TKI |
SIMC |
0262295[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego | |
Położenie na mapie gminy Pierzchnica | |
50°42′05″N 20°46′42″E/50,701389 20,778333[1] |
Pierzchnianka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Pierzchnica[4][5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0262303 | Dwór | część wsi |
W okresie Królestwa Kongresowego Pierśniczka i Pierzchnianka, wieś i folwark, powiat kielecki, gmina Szczecno, parafia Pierzchnica, posiada pokłady kamienia litograficznego, ciemnożółtego. W 1827 r. było 20 domów i 160 mieszkańców. Według dokumentów powiatu wiślickiego z 1579 r. wieś Pierśniczka w parafii Pierśnica, własność Melchiora Piersniczkiego, miała 9 osad, 3½ łana, 2 zagrody z rolą, 1 biedny[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 100793
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5,6 [dostęp 2022-03-16]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 923 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom VIII - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2016-04-23] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pierzchnianka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 102 .