Pietà (obraz Tycjana)
Autor | |
---|---|
Data powstania |
1570–1576 |
Medium | |
Wymiary |
378 × 374 cm |
Miejsce przechowywania | |
Miejscowość | |
Lokalizacja |
Pietà – ostatni, nieukończony obraz renesansowego włoskiego malarza Tycjana.
Obraz powstawał pod koniec życia malarza dla kaplicy Jezusa Chrystusa w kościele Santa Maria Gloriosa dei Frari, gdzie sam pragnął zostać pochowany. Płótno miało zostać podarowane franciszkanom w zamian za miejsce pochówku. Po śmierci Tycjana 27 sierpnia 1576 roku z powodu dżumy nieukończony obraz znalazł się w rękach malarza Palmy Młodszego, który go ukończył i dodał napis: Ouod Titianus inchoatum reliquit – Palma reverentur absolvit Deoq. dicavit opus ( To czego Tycjan nie ukończył z szacunkiem dopełnił Palma, poświęcając dzieło Bogu)[1]. Tycjan z powodu zarazy został pospiesznie pochowany w kaplicy św. Krzyża. Obraz znajdował się w rękach Palmy aż do 1628 roku, czyli do jego śmierci. Namalował on aniołka trzymającego pochodnię.
W centralnej części obrazu, Tycjan pod oświetloną niszą apsydy umieścił Chrystusa leżącego na kolanach Matki Boskiej. Obok, po lewej stronie stoi Maria Magdalena, której postawa i wyraz twarzy świadczy o przeżywanym bólu. U jej stóp putto trzyma naczynie z olejkami, które było atrybutem Magdaleny. Starzec klęczący przed postacią Jezusa w czerwonej szacie to autoportret Tycjana. W przedstawionej scenie identyfikowany był z św. Hieronimem, Józefem z Arymatei lub Nikodemem. Po obu stronach znajdują się posągi Mojżesza i alegorii Wiary, które mają nawiązywać do starotestamentowych proroctw na temat Męki Chrystusa.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marion Kaminski Sztuka i Architektura. Wenecja wyd. h.f.ullmann 2005 ISBN 978-3-8331-2315-3
- Wielkie muzea. Gallerie dell’Accademia, wyd HPS, Warszawa 2007 ISBN 978-83-60688-35-9
- Stefano Zuffi , Nowy testament. Postacie i epizody, Ewa Maciszewska (tłum.), Warszawa: wyd. Arkady, 2007, ISBN 978-83-213-4470-6, OCLC 169906138 .
- Wojsław Mole Tycjan, wyd. Arkady 1958
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cytat za Wielkie muzea... str.104