Pietrówka
 Pietrówka w Marklowicach Górnych | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 31,4 km |
| Powierzchnia zlewni |
146,52 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Pogórze Śląskie |
| Ujście | |
| Recypient | rzeka Olza |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Pietrówka[1], także Piotrówka (cz. ⓘPetrůvka) – rzeka na Śląsku Cieszyńskim w granicach powiatu cieszyńskiego w Polsce i powiatu Karwina w Czechach. Prawy dopływ Olzy.
Źródła tej długiej na 31 kilometrów rzeki znajdują się w Polsce (południowa część Pogórza Śląskiego), ale po części płynie ona po terytorium czeskiego powiatu karwińskiego. Do Olzy Pietrówka wpada pomiędzy miejscowościami Zawada w gminie Piotrowice koło Karwiny i Godów w powiecie wodzisławskim. Na 6,2 km odcinku od Skrbeńska do ujścia rzeka wyznacza granicę polsko-czeską, rozdzielając czeski powiat Karwina od polskiego powiatu wodzisławskiego (dawniej granica ta była również granicą pomiędzy Śląskiem Cieszyńskim należącym do Austrii a ziemią wodzisławską w pruskiej części Górnego Śląska).
Dorzecze Pietrówki ma charakter pogórski: rozległe, łagodne garby pokryte są lessem. Zalesienie zlewni bardzo małe. W dolinach rzecznych liczne stawy rybne. Przed Zebrzydowicami wpływa do niej Pielgrzymówka. Stany wody piętrzone są z powodu zarastania koryta rzeki roślinnością wodną. Powyżej wodowskazu Zebrzydowice znajdują się liczne urządzenia wodne dla gospodarki rybnej. Powierzchnia zlewni do przekroju Zebrzydowice wynosi 114,6 km² (w tym 0,4 km² za granicą).
W Marklowicach Górnych Piotrówka opuszcza granicę państwa polskiego przepływając przez czeskie Piotrowice. Następnie na 6,2 km odcinku od Skrbeńska w powiecie wodzisławskim do ujścia rzeka wyznacza granicę polsko-czeską. Uchodzi do Olzy na wysokości polskiego Godowa i czeskiej Zawady.
Powierzchnia Pietrówki w granicach Polski wynosi 136,4 km².
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 207, ISBN 83-239-9607-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Irena Cicha, Kazimierz Jaworski, Bronisław Ondraszek, Barbara Stalmach, Jan Stalmach: Olza od pramene po ujście. Český Těšín: Region Silesia, 2000, s. 16, 18. ISBN 80-238-6081-X. (cz.).