Pilatus PC-8 Twin Potter
 Pilatus PC-8 Twin Potter | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
28 listopada 1967 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x Lycoming IO-540GBs |
| Moc |
290 KM (220 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
15,60 m |
| Długość |
10,50 m |
| Wysokość |
3,65 m |
| Powierzchnia nośna |
32,40 m² |
| Masa | |
| Własna |
1 550 kg |
| Startowa |
2 700 kg |
| Zapas paliwa |
400 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
260 km/h |
| Prędkość przelotowa |
225 km/h |
| Prędkość minimalna |
72 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
6 m/s |
| Pułap |
5 500 m |
| Zasięg |
1 100 km |
| Rozbieg |
160 m |
| Dobieg |
130 m |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 9 pasażerów | |
| Przestrzeń ładunkowa | |
| 720 kg ładunku | |
| Użytkownicy | |
| Szwajcaria | |
Pilatus PC-8 Twin Potter – szwajcarski samolot wielozadaniowy opracowany jako rozwiniecie Pilatus PC-6.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Firma Pilatus po dziesięciu latach produkcji Pilatus PC-6 zdecydowała się na modernizację tej sprawdzonej i popularnej konstrukcji. Konstruktorzy starali się zachować jak największą kompatybilność z poprzednikiem. Modyfikacji poddano tylko te elementy, które miały służyć przebudowie samolotu na wersję dwusilnikową. Prototyp został oblatany 28 listopada 1967 r. przez Rolfa Böhma[1]. Maszyna, po dokonaniu szeregu poprawek, wykazała się zadowalającymi właściwościami lotnymi. Jednakże, przy zachowaniu charakterystyk krótkiego startu i lądowania poprzednika, nie dawała możliwości przetransportowania większego ładunku użytecznego. W 1968 r. PC-8 został zaprezentowany na pokazach ILA w Hanowerze. Nie zdecydowano się na dalszy rozwój tej konstrukcji, gdyż nie stanowiła znaczącego postępu[2]. Projekt porzucono w styczniu 1969 r., jedyny istniejący egzemplarz maszyny został skasowany[3].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Dwusilnikowy samolot wielozadaniowy w układzie zastrzałowego górnopłatu. Kadłub o przekroju prostokątnym, wyposażony w drzwi po obu stronach. Dostęp do kabiny załogi zapewniają oddzielne drzwi. Kabina pasażerska mieści 9 foteli, po ich usunięciu powstawała obszerna ładownia. Skrzydło o profilu NACA_64 514, konstrukcji jednodźwigarowej, pokrycie pracujące. Podparte pojedynczym zastrzałem, na krawędzi spływu wyposażone w dwuszczelinowe klapy i jednoszczelinowe lotki. W płacie były zamontowane zbiorniki paliwa o pojemności 400 litrów. Podwozie stałe, trójpunktowe z kółkiem ogonowym. Napęd stanowiły dwa silniki Lycoming IO-540GBs napędzające trójłopatowe śmigła Hartzell o średnicy 2 m.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Das grosse Porter-Piloten-Stelldichein. Aeroklub der Schweiz. [dostęp 2024-04-29]. (niem.).
- ↑ a b Skrzydlata Polska 1970 ↓, s. 18.
- ↑ The Aviation History Photo Archive. AirHistory.net. [dostęp 2024-04-29]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- PC-8 "Twin-Porter". „Skrzydlata Polska”. 7/1970, 15 lutego 1970. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.