Piotr Diernow
 czerwonoarmista
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 października 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 stycznia 1945 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1944–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Piotr Siergiejewicz Diernow (ros. Пётр Сергеевич Дернов; ur. 22 października 1925 w chutorze Sambiekowski k. Rostowa, zm. 24 stycznia 1945 w Wadągu k. Olsztyna) – radziecki żołnierz, który według oficjalnej wersji śmierci zasłonił swoim ciałem otwór strzelniczy niemieckiego bunkra w czasie walk pod Olsztynem w styczniu 1945 roku. Bohater Związku Radzieckiego (1945, pośmiertnie).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony 22 października 1925 roku w chutorze Sambiekowski, obecnie na terenie miasta Nowoszachtyńsk w obwodzie rostowskim, w rodzinie robotniczej. Rosjanin[1].
Pracował jako tokarz. W Armii Czerwonej służył od kwietnia 1944 r. Przez większość służby przebywał na pierwszej linii. Otrzymał przydział do 4 szwadronu 24 Gwardyjskiego Pułku Kawalerii, 5 Gwardyjskiej Dywizji Kawalerii, 3 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii, 2 Frontu Białoruskiego[1][2].
Odznaczył się 24 stycznia 1945 w bitwie o wieś Wadąg, położoną 4 km na północny wschód od Olsztyna (wówczas Prusy Wschodnie na terytorium Niemiec). Według oficjalnej wersji śmierci zasłonił swoim ciałem lufę niemieckiego karabinu maszynowego prowadzącego ogień z bunkra, co umożliwiło kontynuowanie natarcia jego jednostce. 4 szwadron zdobył Wadąg, w którym wg źródeł radzieckich zginęło ponad 200 Niemców. Po bitwie na ciele Diernowa miano odkryć 46 ran postrzałowych od karabinu maszynowego[1][2].
W uzasadnieniu wniosku o odznaczenie dowódca 24 Gwardyjskiego Pułku Kawalerii podpułkownik P. Tkalenko opisał czyn Diernowa[2]:
24 stycznia 1945 roku podczas szturmu na wieś Wadąg Diernow, widząc, skąd strzela niemiecki karabin maszynowy, który utrudniał natarcie szwadronu, śmiało pełzł naprzód w jego stronę i nagłym rzutem padł na karabin maszynowy prowadzący ogień i przykrył go swoim ciałem.
Ta wersja śmierci Diernowa jest kwestionowana przez współczesnych historyków. Dr Marcin Płotek z Instytutu Pamięci Narodowej wskazuje, że nie ma historycznych dowodów na to, iż w miejscu śmierci Diernowa w ogóle istniał jakikolwiek bunkier[3]. Potwierdzają to również wspomnienia walczących tam żołnierzy niemieckich[4].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z dnia 24 marca 1945 roku za „wzorowe wykonywanie zadań bojowych na froncie walki z najeźdźcą niemieckim oraz za odwagę i bohaterstwo” żołnierz gwardii Armii Czerwonej Piotr Siergiejewicz Diernow został pośmiertnie wyróżniony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego[1][2][5].
Ciało Diernowa pochowano w zbiorowej mogile. W Wadągu w 1967 roku postawiono kamień pamiątkowy z napisem „Tu poległ 23 stycznia 1945 roku o wyzwolenie Warmii i Mazur Piotr Diernow, bohater Związku Radzieckiego. Cześć jego pamięci”[5][3][6]. 15 listopada 2023 roku upamiętnienie zostało zdemontowane na wniosek mieszkańców wsi[3]. Ulice Piotra Diernowa istniały w Olsztynie do 2019 roku (ob. św. Franciszka z Asyżu)[7][8], a także we wsi Dywity (ob. Jana Pawła II)[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Aleksandr Matrosow i inni „matrosowcy”: Hunan Awetisjan, Mykoła Nosula, Huang Jiguang
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Дернов Петр Сергеевич. warheroes.ru. [dostęp 2023-11-16]. (ros.).
- ↑ a b c d Дернов Пётp Сеpгеевич. Донской Временник. [dostęp 2023-11-16]. (ros.).
- ↑ a b c Usunięcie obiektu propagandowego. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2023-11-16].
- ↑ a b Pamiątkowy głaz Piotra Diernowa w Wadągu. kulturawarminska.pl. [dostęp 2023-11-16].
- ↑ a b Дернов Петр Сергеевич. Земля Сулинская. [dostęp 2023-11-16]. (ros.).
- ↑ Waldemar Brenda: Mitologia wyzwolenia Warmii i Mazur przez Armię Czerwoną. Przystanek Historia, 21.07.2023. [dostęp 2023-11-16].
- ↑ Nazwy olsztyńskich ulic po dekomunizacji. Urząd Miasta Olsztyna, 29.01.2019. [dostęp 2023-11-16].
- ↑ Dawna Ulica Diernowa Piotra. targeo.pl. [dostęp 2023-11-16].