Piotr Mankiewicz (weteran)

Piotr Mankiewicz
	; Piotr Mankiewicz podczas uroczystości otrzymania Złotego Krzyża Zasługi (7.04.2016 r.)
	podporucznik
Data i miejsce urodzenia	7 października 1910 ; Koczynówka
Data i miejsce śmierci	20 sierpnia 2016 ; Nowe Bielice
	Przebieg służby
Lata służby	1933–1948
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	2 Armia Wojska Polskiego
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa forsowanie Nysy;
Późniejsza praca	krawiec, konserwator
	Odznaczenia
	;

Piotr Mankiewicz (ur. 7 października 1910 w Koczynówce, zm. 20 sierpnia 2016 w Nowych Bielicach) – polski działacz społeczny, mieszkaniec Sławna, podporucznik WP w st. spoczynku, inwalida wojenny, kombatant II wojny światowej znany z długowieczności. W chwili śmierci był najstarszym mężczyzną w województwie zachodniopomorskim.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 października 1910 we wsi Koczynówka powiat Brasław (obecna Białoruś). 3 listopada 1933 rozpoczął służbę w Wojsku Polskim w oddziałach sanitarnych. Wcielono go do 3. kadry zapasowej szpitala okręgowego w Sokółce. Przed majem 1935 był już kapralem. W tym samym roku przeszedł do rezerwy i wrócił do rodzinnej miejscowości, gdzie pracował jako krawiec. Kiedy wybuchła wojna w 1939 miał już własną rodzinę, jednak nie został zmobilizowany. W trakcie II wojny światowej został zesłany na Syberię. 5 lipca 1944 w Brasławie wcielono go do 2. Armii Wojska Polskiego. Służył w 36 pułku piechoty. W trakcie forsowania Nysy odniósł bardzo ciężkie rany – przestrzał lewej ręki (do końca życia miał niedowład kończyny). W listopadzie 1945 wyszedł ze szpitala. Osiedlił się w Żukowie (gmina Sławno), gdzie prowadził zakład krawiecki przy okazji działając społecznie. Tam w 1952 założył Spółdzielnię Krawiecką. W 1960 przybył do Sławna i podjął pracę w Spółdzielni Inwalidów. W 1975 przeszedł na emeryturę. W wieku 100 lat został uhonorowany Odznaką Honorową za Zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych. Należał do grona najstarszych kombatantów i inwalidów wojennych w Polsce. Do śmierci był członkiem miejsko-gminnego koła ZKRPiBWP oraz oddziału Związku Inwalidów Wojennych w Sławnie. Zmarł 20 sierpnia 2016^[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych (1945)
Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Odznaka Honorowa za Zasługi dla Związku Inwalidów Wojennych (2010)
Złoty Krzyż Zasługi (2016)^[2]
Medal „Pro Patria” (2016)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Odszedł świadek historii. gosc.pl, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-22].
↑ M.P. z 2016 r. poz. 23.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Odszedł świadek historii. gosc.pl, 21 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-22].

[2] M.P. z 2016 r. poz. 23.

[1]

[2]