Piotr Wojdyga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Wojdyga
Data i miejsce urodzenia

12 września 1962
Warszawa

Wzrost

188 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1982–1983 Okęcie Warszawa
1983–1985 Bałtyk Gdynia 3 (0)
1985–1991 Stal Mielec
1991–1993 Widzew Łódź 76 (0)
1994 Pelikan Łowicz
1994–1995 Olimpia Poznań 26 (0)
1995–1996 Lechia/Olimpia Gdańsk 22 (0)
1996–1999 Polonia Warszawa 66 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2002 Ceramika Opoczno
2002–2003 Tłoki Gorzyce
2005–2007 Korona Kielce (bramkarze)
2007–2008 Górnik Zabrze (bramkarze)
2009–2010 Odra Wodzisław Śląski (bramkarze)
2015–2018 Polonia Warszawa (bramkarze)
2018– Legionovia Legionowo (bramkarze)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Piotr Wojdyga (ur. 12 września 1962 w Warszawie) – polski piłkarz, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Piotr Wojdyga piłkarską karierę rozpoczął w Okęciu Warszawa, następnie został zawodnikiem Bałtyku Gdynia, w którego barwach zadebiutował w I lidze w rundzie wiosennej sezonu 1984/1985. Od 1985 roku był zawodnikiem Stali Mielec, pełniąc w niej funkcję pierwszego bramkarza. W 1991 trafił do łódzkiego Widzewa, w którym występował przez dwa i pół roku[1].

W rundzie wiosennej sezonu 1993/1994 bronił barw trzecioligowego Pelikana Łowicz, natomiast od 1994 roku ponownie występował w najwyższej klasie rozgrywkowej – był kolejno graczem Olimpii Poznań, Lechii/Olimpii Gdańsk i Polonii Warszawa, w której zakończył piłkarską karierę[1]. W I lidze rozegrał łącznie 327 meczów, a ostatnie spotkanie zaliczył 9 czerwca 1998 roku, grając w wygranym 4:0 pojedynku z Dyskobolią Grodzisk Wlkp.[2].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Wojdyga rozpoczął pracę jako trener. 10 kwietnia 2001 roku został szkoleniowcem Ceramiki Opoczno[3], z którą pracował do czerwca 2002, natomiast w latach 2002–2003 trenował Tłoki Gorzyce. Oba kluby prowadził w 78 meczach II ligi[4]. Następnie był wymieniany w gronie kandydatów do objęcia Arki Gdynia[5], ale ostatecznie został trenerem bramkarzy w Polonii Warszawa. Funkcję tę sprawował do 31 grudnia 2004 roku, kiedy to wygasł jego kontrakt i nie został przedłużony[6].

W styczniu 2005 roku Wojdyga został trenerem bramkarzy w Koronie Kielce[7]. W marcu 2006 został oskarżony przez szkoleniowca Legii Warszawa, Dariusza Wdowczyka, że w trakcie meczu pucharu Polski dopuścił się rasistowskich zachowań względem Dicksona Choto. Wojdyga zaprzeczył tym informacjom, a jego wersję wydarzeń potwierdzili zawodnicy siedzący na ławce rezerwowych; rasistowskiego zachowania nie dostrzegł też delegat PZPN[8].

Następnie Wojdyga był trenerem bramkarzy w Górniku Zabrze, a od czerwca do listopada 2009 roku pracował na tym stanowisku w Odrze Wodzisław Śl., gdzie zastąpił Pawła Primela[9][10]. W lipcu 2015 roku związał się z Polonią Warszawa[11]. Po roku pracy z bramkarzami "Czarnych Koszul" awansował wraz z klubem do II ligi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Piotr Wojdyga. 90minut.pl. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
  2. Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 0 - 4 Polonia Warszawa. 90minut.pl. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
  3. Piotr Wojdyga trenerem piłkarzy Ceramiki Opoczno. gazeta.pl. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
  4. Piotr Wojdyga. footballdatabase.eu. [dostęp 2011-03-28]. (ang.).
  5. Kto trenerem piłkarzy Arki. sport.pl. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
  6. Piotr Wojdyga odchodzi do Kolportera. sport.pl. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
  7. Szymon Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. Kielce: Oficyna Poligraficzna APLA Spółka Jawna, 2008, s. 71. ISBN 978-83-85953-44-9.
  8. Kolporter Korona: Wojdyga nie obraził Choto. gazeta.pl. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
  9. Piotr Wojdyga trenerem bramkarzy w Wodzisławiu. gazeta.pl. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
  10. Odra bez Wojdygi. odra.wodzislaw.pl. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
  11. Kwikster, Ściślej o sztabie Polonii. Weszło! o Królu [online], www.dumastolicy.pl, 2 lipca 2015 [dostęp 2017-03-29] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]