Piotr Zagórski
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Specjalność: geomorfolog | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członek Komitetu Badań Polarnych |
| Nauczyciel akademicki | |
| uczelnia | |
| Wydział Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej | |
| Stanowisko |
profesor |
| Odznaczenia | |
| |
Piotr Zagórski (ur. 12 czerwca 1970, zm. 15 marca 2024) – polski geomorfolog i polarnik, kierownik kilkunastu wypraw polarnych na Spitsbergen, wykładowca Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 12 czerwca 1970 r.[1] W 1989 r. podjął studia geograficzne na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Tam też uzyskał tytuł magistra[2] i z tą uczelnią był związany później zawodowo od 1994 r.[1] – początkowo pracował w Zakładzie Geomorfologii na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi, a później na Wydziale Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej. Doktorat w zakresie nauk o ziemi obronił w 2003 r.[1] pod kierunkiem prof. dr hab. Kazimierza Pękali, a stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2014 r. za badania nad morfogenetycznymi i morfodynamicznymi uwarunkowaniami rozwoju wybrzeża części Ziemi Wedela Jarlsberga[2]. Od 2019 r. był profesorem Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[1] w Katedrze Geomorfologii i Paleogeografii Wydziału Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej[2].
Autor lub współautor 80 publikacji naukowych, a także rozdziałów w monografiach oraz opracowań kartograficznych. Od 1995 r. regularnie uczestniczył w wyprawach polarnych UMCS na Spitsbergen i był kierownikiem kilkunastu z nich[2]. Prowadził badania w zakresie geomorfologii i współczesnych procesów morfogenetycznych obszarów polarnych, geoarcheologii oraz nowoczesnych technik pomiarowych[1], m.in. wykorzystania metod GPS i GIS w badaniach archeologicznych[2]. Specjalizował się w zagadnieniach rzeźby litoralnej obszarów polarnych, stratygrafii i paleogeografii plejstocenu oraz geoarcheologii. Był kierownikiem kilkunastu wypraw polarnych na Spitsbergen i członkiem Komitetu Badań Polarnych Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Konsorcjum Polarnego i Stowarzyszenia Geomorfologów Polskich[1]. Popierał powstanie Muzeum Badań Polarnych i potem aktywnie współpracował z nim[3], a jego zbiory geologiczne stworzyły znaczącą część muzealnej ekspozycji. Podejmował liczne działania popularyzujące geografię oraz badania polarne. Członek Polskiego Towarzystwa Geograficznego, aktywny w jego Klubie Polarnym, którego przewodniczącym został w 2021 r. Był pasjonatem fotografii, którą stosował także do badań i popularyzacji wiedzy[2].
Został odznaczony srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę[1].
Zmarł 15 marca 2024 r.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Zmarł geomorfolog i polarnik prof. Piotr Zagórski [online], Nauka w Polsce [dostęp 2024-03-19] (pol.).
- ↑ a b c d e f Przemysław Furmanek, Odszedł od nas Prof. Piotr Zagórski [online], Polskie Towarzystwo Geograficzne (PTG), 20 marca 2024 [dostęp 2024-03-21] (pol.).
- ↑ Zmarł dr. hab. prof. UMCS Piotr Zagórski - Muzeum Badań Polarnych [online], mbppulawy.pl, 18 marca 2024 [dostęp 2024-03-21] (pol.).