Pistolet Glock 18
| ||
| ||
| Państwo |  Austria
| |
| Projektant | Gaston Glock | |
| Producent | GLOCK Ges.m.b.H. | |
| Rodzaj | pistolet automatyczny | |
| Dane techniczne | ||
| Kaliber | 9 mm | |
| Nabój | 9 mm Parabellum | |
| Magazynek | pudełkowy, 17/19/33 nab. | |
| Wymiary | ||
| Długość | 186 mm | |
| Wysokość | 155,5 mm | |
| Szerokość | 30 mm | |
| Długość lufy | 114 mm | |
| Długość linii celowniczej | 165 mm | |
| Masa | ||
| broni | 624 g (niezaładowany) | |
| Inne | ||
| Szybkostrzelność teoretyczna | 1200 strz./min | |
Glock 18 – austriacki pistolet automatyczny.
Jest to jedyna broń samoczynno-samopowtarzalna wśród wersji pistoletu Glock. Zasilana jest nabojem 9 mm Parabellum. Ma szybkostrzelność teoretyczną 1200 strz./min[1]. Wyposażony (w przeciwieństwie do Glocków samopowtarzalnych) w bezpiecznik nastawny będący jednocześnie przełącznikiem rodzaju ognia. Przełącznik znajduje się na lewej stronie zamka, a pozycja „zabezpieczony” znajduje się pomiędzy pozycjami ognia pojedynczego/ciągłego. Pistolet Glock 18 wykonano na bazie modelu 17, jednak główne części nie są zamienne. Miało to utrudnić przeróbki Glocka 17 na broń automatyczną[2]. Pistolety te różnią się wymiarami. Produkowana była również wersja Glock 18C. „C” oznacza tu kompensator podrzutu wykonany w formie dwóch owalnych wycięć na górnej powierzchni lufy i zamka.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jarosław Hebda: Współczesna broń strzelecka. Tarnów: Oficyna Wydawnicza KARAT, 1995, s. 40. ISBN 83-85601-55-4.
- ↑ Ian V. Hogg: Broń strzelecka. Warszawa: BELLONA, 1996, s. 13. ISBN 83-11-08579-X.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- The Glock 18 (ang.). [dostęp 2015-12-12].
