Plaża Juno

Desant na plaży „Juno”

II wojna światowa, front zachodni, lądowanie w Normandii
Kanadyjscy żołnierze na plaży „Juno”
Czas	6 czerwca 1944
Miejsce	przyczółek od Courseulles-sur-Mer na zachodzie, a Saint-Aubin-sur-Mer
Terytorium	Francja
Przyczyna	operacja Overlord
Wynik	zwycięstwo aliantów
Strony konfliktu
III Rzesza Kanada Wielka Brytania Wolna Francja Norwegia
Dowódcy
Wilhelm Richter Rod Keller
Siły
7771 żołnierzy 21 400 żołnierzy
Straty
nieznane 340 zabitych 739 rannych lub zaginionych
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
49°25′05″N 1°10′35″W

Plaża „Juno” – kryptonim jednego z miejsc lądowania wojsk alianckich w Normandii, w północnej Francji, 6 czerwca 1944.

Odcinek plaży rozciągał się pomiędzy Courseulles-sur-Mer na zachodzie a Saint-Aubin-sur-Mer na wschodzie. Zgodnie z przyjętymi kryptonimami położony był pomiędzy plażami „Gold” i „Sword”, i podzielony na trzy sektory: „Love”, „Mike” ,"Nan”. Zadanie zdobycia plaży przypadło kanadyjskiej 3 Dywizji Piechoty w sile 15 tys. ludzi.

Przebieg bitwy

Obrona

Odcinka plaży „Juno” broniła niemiecka 716 Dywizja Piechoty w sile ok. 7700 ludzi pod dowództwem gen. Wilhelma Richtera, dysponująca 11 bateriami dział kal. 155 mm i 9 bateriami armat kal. 75 mm. Rejon natarcia umocniony był bunkrami, zasiekami z drutu kolczastego oraz polami minowymi na lądzie i w wodzie.

Natarcie

Głównym celem nacierających oddziałów było uchwycenie przyczółka w wyznaczonym rejonie i nawiązanie kontaktu z wojskami brytyjskimi lądującymi na plaży „Gold”. W ciągu godziny od wylądowania jednostki kanadyjskie przełamały opór przeciwnika i rozpoczęły szybki marsz w głąb lądu. Do południa 6 czerwca cała 3 Dywizja znalazła się na brzegu przy stratach własnych 340 poległych i 739 rannych. Kanadyjczycy na plaży Juno posunęli się najdalej w głąb lądu ze wszystkich jednostek walczących w D-Day.

Bibliografia

• Stephen E. Ambrose: D-Day 6 czerwca 1944. Warszawa: Wydawnictwo Magnum, 1999. ISBN 978-83-89656-43-8.brak strony w książce