Połkotycze

Połkotycze
Палкоцічы
Полкотичи
	; kaplica prawosławna w Połkotyczach
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	janowski
Sielsowiet	Mołodów
Populacja; • liczba ludności	; 110; (2019)
Kod pocztowy	225806
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Połkotycze
	Położenie na mapie Białorusi Połkotycze
	Położenie na mapie Polski w 1939 Połkotycze
	52°13′40″N 25°49′12″E/52,227778 25,820000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Połkotycze (biał. Палкоцічы, Pałkociczy; ros. Полкотичи, Połkoticzi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Mołodów.

Historia

Należały do księstwa pińskiego. W 1507 nadane Danilewiczom. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżały w województwie brzeskolitewskim, w powiecie pińskim. Utracone w wyniku II rozbioru Polski.

W XIX i w początkach XX w. wieś i folwark położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie pińskim, w gminie Żabczyce. Folwark był wówczas własnością Skirmuntów.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie pińskim, w gminie Porzecze^[1]. W 1921 wieś liczyła 294 mieszkańców, zamieszkałych w 50 budynkach, w tym 205 Białorusinów i 89 Polaków. 288 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 6 mojżeszowego. Folwark liczył 23 mieszkańców, zamieszkałych w 4 budynkach, w tym 21 Białorusinów i 2 Żydów. 21 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 2 mojżeszowego.^[1].

Po II wojnie światowej w granicach Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy

↑ ^a ^b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

Bibliografia

Półkotycze, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 713 .
Mapa WIG Janów (Poleski). [dostęp 2022-11-15]. (pol.).

[przypis1-1] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

[1]