Pożytek pszczeli
Pożytek pszczeli – zebrane przez pszczoły surowce pochodzenia roślinnego, wykorzystywane przez nie do wyrobu miodu i pierzgi[1].
Pokarm i surowiec[edytuj | edytuj kod]
Pożytek pszczeli przyniesiony do ula, czyli wziątek pszczeli, to zebrane pyłki kwiatowe, nektar oraz spadź (czyli odpowiednio – pożytek pyłkowy, nektarowy lub spadziowy), będące pokarmem oraz surowcem przerabianym przez pszczoły na miód i pierzgę[1]. Do pożytków zalicza się także kit pszczeli, czyli żywiczne wydzieliny pokrywające pąki roślin[2].
Wyróżnia się pożytek pszczeli wiosenny (zwany wczesnym), pożytek pszczeli letni oraz późnoletni (zwany późnym). Pożytek letni stanowiący główne źródło surowca do wytwarzania miodu występuje zazwyczaj na przełomie czerwca i lipca, tj. podczas kwitnienia licznych roślin miododajnych, dlatego też nazywany jest pożytkiem pszczelim głównym[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Lesław Zimny: Encyklopedia ekologiczno-rolnicza. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, 2003, s. 160. ISBN 83-87866-79-2.
- ↑ Mieczysław Lipiński: Pożytki pszczele. Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, s. 87. ISBN 978-83-09-99024-6.
- ↑ Hasło Pożytek pszczeli na Onet Wiem