Pochwała głupoty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pochwała głupoty
Stultitiae Laus
Ilustracja
Fragment pierwszego wydania
Autor

Erazm z Rotterdamu

Tematyka

filozofia

Data powstania

1509

Wydanie oryginalne
Język

łacina

Data wydania

1511

poprzednia
Podręcznik żołnierza Chrystusowego
następna
O sposobie studiów

Pochwała głupoty (gr.: Morias Enkomion (Μωρίας Eνκώμιον), łac. Stultitiae Laus) – rozprawa filozoficzna Erazma z Rotterdamu napisana w 1509 roku.

Tematyka[edytuj | edytuj kod]

Pochwała głupoty jest wzorowaną na adoksografii satyrą na społeczeństwo renesansu. Erazm z Rotterdamu ukazuje głupotę jako źródło wszelkiej ludzkiej szczęśliwości. Zestawia ją z mądrością, która doprowadza człowieka do cierpienia i przedwczesnej śmierci. Groteskowy charakter utworu wzmacnia to, że odwróceniu wartości towarzyszy przedstawienie głębokich, ponadczasowych prawd o naturze ludzkiej.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]