Podajnik
Podajnik – element lub zespół mechanizmu zasilania broni, przeznaczony do podawania nabojów.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Podajnik stosowany jest w przypadku, gdy względy konstrukcyjne (np. stosowanie nabojów z wystającą kryzą łuski) uniemożliwiają dokonanie operacji dosyłania bezpośrednio po donoszeniu. W takim przypadku podajnik uwalnia nabój z donośnika i sprowadza go do takiego położenia w którym może on zostać dosłany do komory nabojowej[1].
Podział[edytuj | edytuj kod]
Wyróżnia się podajniki:[2]
- przyciskowe – w broni z zamkiem wyposażonym w wyłuskiwacz, który wyciąga nabój z taśmy w czasie odrzutu. Nabój podawany jest przez przycisk pokrywy zamkowej w dół do gniazda ramki wyłuskiwacza i ustawiany na drodze zamka, który dosyła nabój do komory nabojowej w czasie powrotu[2].
- dźwigniowe
- klinowe
- spiralne
- z suwliwym tłokiem zaporowym
- kombinacje elementów wszystkich powyższych
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 181-182.
- ↑ a b Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 182.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 181–182. ISBN 83-86028-01-7.