Polirycynooleinian poliglicerolu
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Ogólne informacje | |||||||||
Monomery | (C18H32O2) | ||||||||
Struktura meru | −[C18H32O2]− | ||||||||
Identyfikacja | |||||||||
Numer CAS | 29894-35-7 | ||||||||
PubChem | 9843407[1] | ||||||||
|
Polirycynooleinian poliglicerolu (E476) – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny emulgator i stabilizator otrzymywany z poliglicerolu i oleju rycynowego. Stosowany głównie w przemyśle spożywczym[2] do łatwiejszego, lepszego i trwalszego mieszania składników, zwłaszcza przy produkcji czekolady i wyrobów czekoladopodobnych.
Dopuszczalne użycie[edytuj | edytuj kod]
Dopuszczalne ilości polirycynooleinianu poliglicerolu w produktach żywnościowych[3]:
- produkty o zredukowanej ilości tłuszczu przeznaczone do smarowania pieczywa – 4 g/kg
- inne produkty:
- sosy sałatkowe – 4 g/kg
- słodycze na bazie kakao – 5 g/kg
- czekolada – 5 g/kg
Skutki uboczne[edytuj | edytuj kod]
W testach na zwierzętach przy podawaniu dużych dawek obserwowano powiększenie wątroby i nerek. Odradza się częste spożywanie[4]. U ludzi nie stwierdzono skutków ubocznych[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polirycynooleinian poliglicerolu (CID: 9843407) (ang.) w bazie PubChem, United States National Library of Medicine.
- ↑ a b E476 Polirycynoleinian poliglicerolu. Food Info. [dostęp 2014-03-03].
- ↑ E 476. Polska Federacja Producentów Żywności. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-27)].
- ↑ Substancje dodatkowe do żywności -lista. Federacja Konsumentów, 2005. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-16)].