Polirycynooleinian poliglicerolu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Polirycynooleinian poliglicerolu | |||||
| Ogólne informacje | |||||
|
|||||
| Numer CAS | 29894-35-7 | ||||
| PubChem | 9843407[1] | ||||
| Monomery | (C18H32O2) | ||||
| Struktura meru | -[C18H32O2]- | ||||
Polirycynooleinian poliglicerolu (E476) – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny emulgator i stabilizator otrzymywany z poliglicerolu i oleju rycynowego. Stosowany głównie w przemyśle spożywczym[2] do łatwiejszego, lepszego i trwalszego mieszania składników, zwłaszcza przy produkcji czekolady i wyrobów czekoladopodobnych.
Dopuszczalne użycie[edytuj | edytuj kod]
Dopuszczalne ilości polirycynooleinianu poliglicerolu w produktach żywnościowych[3]:
- produkty o zredukowanej ilości tłuszczu przeznaczone do smarowania pieczywa – 4 g/kg
- inne produkty:
- sosy sałatkowe – 4 g/kg
- słodycze na bazie kakao – 5 g/kg
- czekolada – 5 g/kg
Skutki uboczne[edytuj | edytuj kod]
W testach na zwierzętach przy podawaniu dużych dawek obserwowano powiększenie wątroby i nerek. Odradza się częste spożywanie[4]. U ludzi nie stwierdzono skutków ubocznych[2].
Przypisy
- ↑ Polirycynooleinian poliglicerolu – podsumowanie (ang.). PubChem Public Chemical Database.
- ↑ 2,0 2,1 E476 Polirycynoleinian poliglicerolu. Food Info. [dostęp 2014-03-03].
- ↑ E 476. Polska Federacja Producentów Żywności. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z adresu 2009-10-27].
- ↑ Substancje dodatkowe do żywności -lista. Federacja Konsumentów, 2005. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z adresu 2013-08-16].
