Polirycynooleinian poliglicerolu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
|||||||||
|
|||||||||
|
|||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||
| Monomery | (C18H32O2) | ||||||||
| Struktura meru | −[C18H32O2]− | ||||||||
| Identyfikacja | |||||||||
| Numer CAS | 29894-35-7 | ||||||||
| PubChem | 9843407[1] | ||||||||
Polirycynooleinian poliglicerolu (E476) – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny emulgator i stabilizator otrzymywany z poliglicerolu i oleju rycynowego. Stosowany głównie w przemyśle spożywczym[2] do łatwiejszego, lepszego i trwalszego mieszania składników, zwłaszcza przy produkcji czekolady i wyrobów czekoladopodobnych.
Dopuszczalne użycie[edytuj]
Dopuszczalne ilości polirycynooleinianu poliglicerolu w produktach żywnościowych[3]:
- produkty o zredukowanej ilości tłuszczu przeznaczone do smarowania pieczywa – 4 g/kg
- inne produkty:
- sosy sałatkowe – 4 g/kg
- słodycze na bazie kakao – 5 g/kg
- czekolada – 5 g/kg
Skutki uboczne[edytuj]
W testach na zwierzętach przy podawaniu dużych dawek obserwowano powiększenie wątroby i nerek. Odradza się częste spożywanie[4]. U ludzi nie stwierdzono skutków ubocznych[2].
Przypisy
- ↑ Polirycynooleinian poliglicerolu – podsumowanie (ang.). PubChem Public Chemical Database.
- ↑ a b E476 Polirycynoleinian poliglicerolu. Food Info. [dostęp 2014-03-03].
- ↑ E 476. Polska Federacja Producentów Żywności. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-27)].
- ↑ Substancje dodatkowe do żywności -lista. Federacja Konsumentów, 2005. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-16)].
