Polirycynooleinian poliglicerolu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polirycynooleinian poliglicerolu (E476) – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny emulgator i stabilizator otrzymywany z poliglicerolu i oleju rycynowego. Stosowany głównie w przemyśle spożywczym[1] do łatwiejszego, lepszego i trwalszego mieszania składników, zwłaszcza przy produkcji czekolady i wyrobów czekoladopodobnych.
Dopuszczalne użycie[edytuj | edytuj kod]
Dopuszczalne ilości polirycynooleinianu poliglicerolu w produktach żywnościowych[2]:
- produkty o zredukowanej ilości tłuszczu przeznaczone do smarowania pieczywa – 4 g/kg
- inne produkty:
- sosy sałatkowe – 4 g/kg
- słodycze na bazie kakao – 5 g/kg
- czekolada – 5 g/kg
Skutki uboczne[edytuj | edytuj kod]
W testach na zwierzętach przy podawaniu dużych dawek obserwowano powiększenie wątroby i nerek. Odradza się częste spożywanie[3]. U ludzi nie stwierdzono skutków ubocznych[1].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 E476 Polirycynoleinian poliglicerolu. Food Info. [dostęp 2014-03-03].
- ↑ E 476. Polska Federacja Producentów Żywności. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z adresu 2009-10-27].
- ↑ Substancje dodatkowe do żywności -lista. Federacja Konsumentów, 2005. [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z adresu 2013-08-16].
