Polo na słoniach

Polo na słoniach

Polo na słoniach w Indiach
Główna organizacja	Międzynarodowe Stowarzyszenie Polo na Słoniach
Charakterystyka
Rodzaj sportu	drużynowy
Sport kontaktowy	tak

Polo na słoniach – zespołowa dyscyplina sportowa, odmiana polo, w której zamiast na koniach zawodnicy poruszają się na słoniach.

Wstęp

Powstała w latach 60. XX wieku. Największą popularnością cieszy się w Nepalu, gdzie jest popierana przez władze państwowe jako element tradycji narodowej. Poza tym uprawiana jest także w Indiach, Sri Lance, Birmie oraz w Południowej Afryce, Namibii, Tanzanii i Mozambiku. Zawody w krajach afrykańskich organizowane są przede wszystkim jako atrakcja dla turystów.

Rozgrywki międzynarodowe rozgrywane są pod auspicjami założonego w 1982 Międzynarodowego Stowarzyszenia Polo na Słoniach (World Elephant Polo Association) z siedzibą w nepalskim mieście Chitwan. Rozgrywki odbywają się w dwóch międzynarodowych ligach, których zwycięzcy spotykają się w meczu o mistrzostwo świata (od 1982).

Zasady

Mecz rozgrywany jest w dwóch częściach (po 10 minut każda) z piętnastominutową przerwą. W przerwie gracze zmieniają strony boiska oraz słonie. Drużyna składa się z czterech zawodników na słoniach. Na jednej połowie boiska może przebywać maksymalnie trzech zawodników z jednej drużyny, a w polu przylegającym do linii końcowej boiska, mającym kształt litery D, tylko po jednym zawodniku z każdej drużyny. Każde niebezpieczne zagranie karane jest rzutem wolnym z miejsca popełnienia faulu lub rzutem karnym z odległości 20 metrów, jeżeli przewinienie nastąpiło w obrębie pola D. Obowiązuje zasada jednego uderzenia, co oznacza, że zawodnik, który nie trafi w piłkę traci prawo do ponownego uderzenia. Gracze mogą grać tylko jedną ręką. W przypadku remisu ogłaszana jest 5 minutowa dogrywka, w której obowiązuje zasada złotej bramki, a w przypadku dalszego remisu odbywa się konkurs rzutów karnych.

Mecz kontrolowany jest przez dwóch sędziów na słoniach i na boisku, jednego bocznego sędziego, również na słoniu oraz dwóch pieszych arbitrów punktowych, którzy znajdują się na liniach kończących boisko.

Boisko i sprzęt

Boisko ma wymiary 100 na 70 metrów, podzielone jest na dwie połowy. Na środku wyrysowany jest okrąg o średnicy 10 metrów. Na linii kończącej boisko znajduje się pole punktowe w kształcie litery D o promieniu 20 metrów. Bramka zdobywana jest w przypadku, gdy piłka przejdzie przez linię kończącą boisko na szerokości wyznaczonej przez pole D.

Piłka używana do gry jest identyczna jak w polo konnym. Ma wymiary 7,6–8,9 cm i wagę 99–128 g, zbudowana jest z masy plastycznej lub drewna wierzbowego. Uderzaki w kształcie młotków na długich tyczkach mają długość od 5 do 12 stóp i są przystosowane do wzrostu zwierzęcia. Zawodnik jest obowiązkowo ubrany w kask lub kapelusz typu topee.

Mistrzowie świata w polo na słoniach

1982 – James Manclark Scottish Team Szkocja
1983 – Tiger Tops Tuskers Nepal
1984 – Tiger Tops Tuskers Nepal
1985 – Tiger Tops Tuskers Nepal
1986 – Nepal National Parks Nepal
1987 – Tiger Tops Tuskers Nepal
1988 – Nepal National Parks Nepal
1989 – Oberoi Indie
1990 – Grindlays Maharajahs Nepal
1991 – National Parks Nepal
1992 – Tiger Tops Tuskers Nepal
1993 – J & B Rare
1994 – National Parks Nepal
1995 – International Distillers Filipiny
1996 – National Parks Nepal
1997 – Tiger Mountain Indie
1998 – Tiger Tops Tuskers Nepal
1999 – National Parks Nepal
2000 – Tiger Tops Tuskers Nepal
2001 – Chivas Regal Szkocja
2002 – National Parks Nepal
2003 – Tiger Tops Tuskers Nepal
2004 – Chivas Regal Szkocja
2005 – Chivas Regal Szkocja
2006 – Angus Estates Szkocja
2007 – Chopard Hongkong
2008 – NG Filipiny

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona World Elephant Polo Association

Bibliografia

• Lipoński Wojciech; Encyklopedia sportów świata, Oficyna Wydawnicza Atena, Poznań 2006, ISBN 83-923700-0-7, ISBN 978-83-923700-0-0