Pomnik Walki i Męczeństwa Ziemi Bydgoskiej
53°07′19″N 17°59′58″E/53,121944 17,999444 Widok od wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Typ obiektu | |
| Projektant | |
| Całkowita wysokość |
7,5 m |
| Data odsłonięcia | |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 53°07′19″N 17°59′58″E/53,121944 17,999444
| |
Pomnik Walki i Męczeństwa Ziemi Bydgoskiej – pomnik umieszczony na Starym Rynku w Bydgoszczy, ku czci Polaków zamordowanych wskutek terroru hitlerowskiego i stalinowskiego w Bydgoszczy i regionie bydgoskim.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Pomnik przedstawia grupę osób symbolizujących męczeństwo i walkę[1]. Wywołuje on swym kształtem ekspresję bólu i protestu, a jednocześnie jest wyrazem protestu przeciw tyranii i ludobójstwu. Rzeźba z brązu o wysokości 7,5 metra i wadze ponad 12 ton ustawiona jest na cokole[1] z szarego granitu strzegomskiego. Tłem pomnika do 2007 r. był szaniec długości około 26 metrów z 80 dużych brył piaskowca. Są na nim wykute nazwy miejscowości związane z martyrologią mieszkańców w granicach województwa bydgoskiego. W całość wkomponowany został, wykonany z brązu, stały znicz gazowy. Metalowy odlew pomnika wykonano w Gliwickiej Fabryce Urządzeń Technicznych[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Potrzebę ustawienia pomnika na Starym Rynku w Bydgoszczy stworzył fakt publicznych egzekucji, jakie na nim przeprowadzono 8-9 września 1939 r. Dodatkowo w 1940 r. władze hitlerowskie dokonały rozbiórki całej zachodniej pierzei Starego Rynku wraz z kościołem pojezuickim, przed którym egzekucje te przeprowadzano. Celem upamiętnienia tych tragicznych wydarzeń Zarząd Miasta ufundował w 1946 r. granitową czarną płytę, ułożoną na niskim cokole, usytuowaną na skwerze przed ratuszem na Starym Rynku. Na niej wyryto krzyż i napis następującej treści: „Miejsce Uświęcone Męczeńską Krwią Polaków Walczących o Wolność". Autorem płyty był rzeźbiarz Piotr Triebler z Bydgoszczy[1]. Płyta pamiątkowa przetrwała do czasu ustawienia nowego pomnika.
W 1963 r. ogłoszony został konkurs na pomnik poświęcony ofiarom tego okresu. Z nadesłanych prac wybrano projekt Wacława Kowalika przedstawiający stojącą postać „Nike” na wysokim obelisku, ozdobionym płaskorzeźbami. W prawej, opuszczonej ręce, trzymała ona nagi miecz, skierowany do tyłu, w lewej, uniesionej do góry, bukiet kwiatów. Pomnik miał stanąć na Starym Rynku przed budynkiem biblioteki. Do realizacji wyłonionego w konkursie projektu pomnika nie doszło, natomiast jego wizerunek znalazł się na wydanym w 1964 roku znaczku pocztowym o wartości 60 gr, nr katalogowy 1386 z serii „Pomniki Walki i Męczeństwa"[1].
Ostatecznie Pomnik „Nike” nie został zrealizowany, zaś do Bydgoszczy trafił pomnik przeznaczony pierwotnie dla uczczenia bohaterów warszawskiego getta. Nie stanął on w Warszawie, gdyż władze państwowe po „wydarzeniach marcowych” 1968 roku straciły zainteresowanie w upamiętnianiu martyrologii getta, a "niezagospodarowany” pomnik trafił do Bydgoszczy, jako ekwiwalent zachodniej pierzei rynku, o rekonstrukcję której bydgoszczanie upominali się już od 1946 roku[3].
Uroczystość odsłonięcia Pomnika Walki i Męczeństwa Ziemi Bydgoskiej odbyła się 5 września 1969 roku, w 30 rocznicę zajęcia Bydgoszczy przez hitlerowskich żołnierzy[1]. Odsłonięcia dokonał przewodniczący Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa, minister Janusz Wieczorek w towarzystwie przewodniczącego MRN Kazimierza Maludzińskiego, w obecności przedstawicieli władz terenowych, stronnictw politycznych, gospodarzy województwa, miasta i powiatu oraz licznie zebranych mieszkańców[2].
Pomnik stanął w miejscu publicznych egzekucji, jakie tu miały miejsce we wrześniu 1939 roku. Tłem a zarazem uzupełnieniem pomnika był oddzielnie usytuowany szaniec z 80 dużych brył piaskowca, na których wyryto nazwy miejsc walki i męczeństwa ludności Ziemi Bydgoskiej. Autorem dzieła jest prof. Franciszek Masiak z Warszawy, natomiast autorem szańca oraz planu urbanistyczno-architektonicznego jest bydgoski architekt mgr inż. Jerzy Winiecki[2]. Za szańcem na skwerze przed ratuszem, przewidywano wybudowanie w okresie późniejszym gmachu Muzeum Walk i Męczeństwa, które miało gromadzić dokumenty zbrodni hitlerowskich[1]. Do realizacji tego zamierzenia jednak nie doszło.
Na początku lat 90. XX w., obok pomnika na niskich czterech betonowych cokołach, umieszczono tablice z brązu. Pierwsza informuje, że w dniach 9 i 10 września 1939 roku z rozkazu niemieckiego wojskowego komendanta Bydgoszczy rozstrzelano na Starym Rynku czterdziestu zakładników, mieszkańców miasta. Druga i trzecia zawiera ich nazwiska. Na czwartej jest napis: „Pomnikiem Walki i Męczeństwa uczczono pamięć obywateli polskich z Kujaw, Pomorza i Ziemi Chełmińskiej poległych i zamordowanych w czasie II wojny światowej w latach 1939-1945"[1].
Zmiany polityczno-ustrojowe po 1989 roku spowodowały, że do rejestru strat, poniesionych przez Polaków z rąk okupanta hitlerowskiego, na szańcu umieszczono tablice z brązu, będące hołdem dla ofiar terroru stalinowskiego[1]. Do końca 1995 roku zostało umieszczonych przez różne związki sześć tablic pamięci narodowej. Dodatkowo, po uzgodnieniu z autorem rzeźby, w 1993 roku pomnik został wzbogacony krzyżem, trzymanym w dłoni przez jedną z postaci[1].
26 sierpnia 2007 r. szaniec z bloków kamiennych przez 38 lat będący tłem dla pomnika przeniesiono do Sanktuarium Nowych Męczenników w Bydgoszczy[4]. Z kolei 3 sierpnia 2018 nastąpiło przeniesienie pomnika w północno-zachodni narożnik rynku. W czasie tej operacji odkryto akt erekcyjny z 1969 roku[5]. W listopadzie 2018 powłoki pomnika zostały poddane renowacji przez ekipę konserwatorską (do tej pory pomnik był myty przez strażaków)[6]. W marcu 2019 cokół pomnika został obłożony czarnym wypolerowanym granitem, mającym imitować bazalt. Znajdujący się na frontowej ścianie cokołu napis został wytrawiony na nowych płytach[7]. Odrzucono przy tym propozycje, aby napis „W hołdzie ofiarom faszyzmu 1939-45" zastąpić sformułowaniem „Pamięci ofiar totalitaryzmu niemieckiego 1939-45 oraz sowieckiego i polskiego aparatu represji 1937-89” lub „Ofiarom zbrodni niemieckich 1939–45”. Radni miasta uznali, że należy uszanować intencje towarzyszące powstaniu pomnika[8][9].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok od wschodu -
Od południowego zachodu -
Na tle katedry -
Latem -
Zbliżenie -
Z kompanią honorową POW -
3 Maja 2011 -
Podczas Euro 2012
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Gliwiński Eugeniusz: Bydgoskie pomniki naszych czasów cz. 1. [w.] Kalendarz Bydgoski 1997
- ↑ a b c Brakowski Kazimierz: Pamięci ofiar hitlerowców. [w.] Kalendarz Bydgoski 1970
- ↑ http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20060112/ALBUMBYDGOSKI/60119016 dostęp 8-02-2010
- ↑ https://archive.ph/20120919173437/http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20070827/REGION/70827038 dostęp 8-02-2010
- ↑ Marta Leszczyńska Pod pomnikiem na Starym Rynku znaleziono akt erekcyjny. Ukryta pamiątka po PRL
- ↑ Pomnik na Starym Rynku po raz pierwszy czyszczony tak dokładnie
- ↑ Pomnik na Starym Rynku będzie wyglądał inaczej. Co się zmieni?
- ↑ Radni przeciw zmianie napisu na pomniku na Starym Rynku
- ↑ Napis na pomniku na Starym Rynku jak nowy
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Pomniki i rzeźby w Bydgoszczy
- Stary Rynek w Bydgoszczy
- Dywersja niemiecka w Bydgoszczy 1939
- Pomnik Wolności w Bydgoszczy
- Pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego w Bydgoszczy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Brakowski Kazimierz: Pamięci ofiar hitlerowców. [w.] Kalendarz Bydgoski 1970
- Gliwiński Eugeniusz: Bydgoskie pomniki naszych czasów cz. 1. [w.] Kalendarz Bydgoski 1997