Port Windawa
 port w 2011 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Windawa |
| Powierzchnia portu |
2451,39 ha |
| Długość nabrzeży |
11 012 m |
| Maksymalna głębokość |
17,5 m |
Położenie na mapie Łotwy  | |
 57°23′58,20″N 21°32′54,24″E/57,399500 21,548400
| |
| Strona internetowa | |
Port Windawa (łot. Ventspils osta) – niezamarzający port we wschodniej części Morza Bałtyckiego, drugi co do wielkości na terenie Łotwy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Już w XIII wieku zbudowano port u ujścia rzeki Windawy[1]. W średniowieczu Windawa była członkiem Hanzy[1]. Od 1561 miasto należało do Księstwa Kurlandii i Semigalii, lenna Rzeczypospolitej[1]. W 1659 roku miasto i port zostało zajęte przez Szwedów[1]. W 1795 roku Windawa została włączona do Cesarstwa Rosyjskiego[1]. Ponieważ większość rosyjskich portów nadbałtyckich zamarzała na co najmniej pół roku w okresie zimowym, port w Windawie stał się ważnym portem dla rosyjskiego importu i eksportu do Europy Zachodniej[1]. Pod koniec XIX wieku port został rozbudowany i zbudowano linię kolejową Moskwa-Windawa[1]. Na początku XX wieku Windawa stała się portem większym od Lipawy[1]. Z czasem port zaczął podupadać. Jego rozwój nastąpił dopiero w latach 60. XX wieku, gdy ZSRR zbudował rurociąg Samara-Połock-Windawa[2]. Przez port w Windawie ZSRR eksportował 40% swojej ropy na Zachód[3]. Od 2002 roku Rosjanie wykorzystują do transportu ropy własne porty, dlatego rurociąg obecnie jest nieczynny[4]. Obecnie w porcie przeładowuje się rosyjski węgiel kamienny[3]. Jest to także największy port morski wykorzystywany przez Białoruś[3], tu bowiem przeładowywanych jest najwięcej towarów białoruskiego importu i eksportu[3].
Ventspils Tirdzniecības osta[edytuj | edytuj kod]
Po odzyskaniu niepodległości przez Łotwę wejścia do portu zostały pogłębione do 17,5 metra[1]. Do portu mogą wpływać wszystkie statki pływające po Bałtyku. W 1994 roku powstała Ventspils Tirdzniecības osta (VTO), która zarządza portem[1].
Połączenia promowe[edytuj | edytuj kod]
Firma Stena Line oferuje połączenia promowe z Windawy do Nynäshamn i Travemünde[5].
Latarnie morskie[edytuj | edytuj kod]
Zarząd portu odpowiada za utrzymanie trzech łotewskich latarni morskich: Ovišu, Užava i Akmeņrags[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Port History - Freeport of Ventspils authority. Ventspils brīvostas pārvalde. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ Ostas vēsture - Ventspils brīvostas pārvalde. Ventspils brīvostas pārvalde. [dostęp 2018-05-01]. (łot.).
- ↑ a b c d Windawa (Ventspils): Duży port w małym kraju. Delfi, 22 lutego 2013. [dostęp 2018-05-01]. (pol.).
- ↑ Piotr Maciążek: Rosja straszy Łotwę wyłączeniem tranzytu ropy przez jej port. BiznesAlert.pl, 26 września 2014. [dostęp 2018-05-01]. (pol.).
- ↑ Ventspils Port - Harbours review. Harbours Review. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ Bākas. Ventspils brīvostas pārvalde. [dostęp 2018-05-13]. (łot.).