Préalpes de Provence
 Montagne de Lure | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Najwyższy szczyt |
Les Monges |
| Jednostka dominująca | |
.png) Położenie na mapie Alp; suma zasięgu grup I/A-3.II, I/A-3.III i I/A-3.IV wg SOIUSA | |
Położenie na mapie Francji  | |
| 43°58′59,71″N 6°06′38,82″E/43,983252 6,110783 | |
Préalpes de Provence[1][2][3] – grupa górska, część południowych Alp Zachodnich. Leży na terenie południowo-wschodniej Francji w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. Jest częścią Alp Prowansalskich. Najwyższym szczytem jest Les Monges, który osiąga 2115 m.
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Partizione delle Alpi[edytuj | edytuj kod]
.svg)
|
Granice Préalpes de Provence w tej klasyfikacji znacznie odbiegają od sumy zasięgu grup I/A-3.II, I/A-3.III i I/A-3.IV wg SOIUSA[3].
SOIUSA[edytuj | edytuj kod]
-Pr%C3%A9alpes_de_Provence.png)
|
Najwyższe szczyty Préalpes de Digne[edytuj | edytuj kod]
- Les Monges 2115 m,
- Clot Ginoux 2112 m,
- l'Oratoire 2071 m,
- Tête Grosse 2032 m,
- Laupie 2025 m,
- Clos de Bouc 1962 m,
- Montagne de Chine 1952 m,
- Mourre de Chanier 1930 m,
- Marzenc 1930 m,
- Sommet de Nibles 1909 m,
- Mont Chiran 1905 m,
- Grand Mourre 1898 m.
Najwyższe szczyty Préalpes de Castellane[edytuj | edytuj kod]
- Puy de Rent 1996 m,
- Pic de Rent 1974 m,
- Sommet de la Bernarde 1941 m,
- Montagne de Teillon 1893 m,
- Pic de Charmatte 1878 m,
- Montagne du Cheiron 1778 m,
- Crête des Serres 1777 m,
- Sommet de Crémon 1760 m,
- Montagne de Lachens 1714 m.
Najwyższe szczyty Préalpes du Vaucluse[edytuj | edytuj kod]
- Mont Ventoux 1912 m,
- Montagne de Lure 1826 m,
- Signal de Saint-Pierre 1256,
- Mourre Nègre 1125 m.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 791; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].
Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.
- ↑ a b c d Sergio Marazzi: La “Suddivisione orografica internazionale unificata del Sistema Alpino” (SOIUSA). Fioridimontagna.it. [dostęp 2023-11-09]. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sergio Marazzi. Atlante Orografico delle Alpi. SOIUSA. Pavone Canavese (TO), Priuli & Verlucca editori, 2005.