Préalpes de Provence

Préalpes de Provence
	; Montagne de Lure
Kontynent	Europa
Państwo	Francja
Najwyższy szczyt	Les Monges; (2115 m n.p.m.)
Jednostka dominująca	Alpy Zachodnie
	; Położenie na mapie Alp; suma zasięgu grup I/A-3.II, I/A-3.III i I/A-3.IV wg SOIUSA
	Położenie na mapie Francji Préalpes de Provence
	43°58′59,71″N 6°06′38,82″E/43,983252 6,110783

Préalpes de Provence^[1]^[2]^[3] – grupa górska, część południowych Alp Zachodnich. Leży na terenie południowo-wschodniej Francji w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. Jest częścią Alp Prowansalskich. Najwyższym szczytem jest Les Monges, który osiąga 2115 m.

Topografia

Partizione delle Alpi

Tradycyjny francusko-włoski podział Alp, Partizione delle Alpi, z 1924 (wprowadzony 1926) wymienia Prealpi di Provenza (nr 6)^[3]. Najwyższym szczytem grupy w granicach wg tego podziału jest Sommet de la Bernarde (1941 m n.p.m.).

Granice Préalpes de Provence w tej klasyfikacji znacznie odbiegają od sumy zasięgu grup I/A-3.II, I/A-3.III i I/A-3.IV wg SOIUSA^[3].

SOIUSA

Klasyfikacja SOIUSA nie wyodrębnia Préalpes de Provence jako odrębnej podsekcji Alpes et Préalpes de Provence (sekcja I/A-3). Zamiast tego (obok I/A-3.I Alpes de Provence) wymiania trzy podsekcje: Préalpes de Digne (kod SOIUSA = I/A-3.II), Préalpes de Castellane (I/A-3.III), Préalpes du Vaucluse (I/A-3.IV)^[3]. Najwyższym szczytem w zasięgu granic tych trzech podgrup jest Les Monges (2115 m n.p.m.).

Najwyższe szczyty Préalpes de Digne

Les Monges 2115 m,
Clot Ginoux 2112 m,
l'Oratoire 2071 m,
Tête Grosse 2032 m,
Laupie 2025 m,
Clos de Bouc 1962 m,
Montagne de Chine 1952 m,
Mourre de Chanier 1930 m,
Marzenc 1930 m,
Sommet de Nibles 1909 m,
Mont Chiran 1905 m,
Grand Mourre 1898 m.

Najwyższe szczyty Préalpes de Castellane

Najwyższe szczyty Préalpes du Vaucluse

Przypisy

↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 791; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].
↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].

Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.
↑ ^a ^b ^c ^d Sergio Marazzi: La “Suddivisione orografica internazionale unificata del Sistema Alpino” (SOIUSA). Fioridimontagna.it. [dostęp 2023-11-09]. (wł.).

Bibliografia

Sergio Marazzi. Atlante Orografico delle Alpi. SOIUSA. Pavone Canavese (TO), Priuli & Verlucca editori, 2005.

[KSNGbrak-1] Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 791; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].

[KSNGcytat-2] Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].

Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.

[SOIUSA-3] Sergio Marazzi: La “Suddivisione orografica internazionale unificata del Sistema Alpino” (SOIUSA). Fioridimontagna.it. [dostęp 2023-11-09]. (wł.).

[1]

[2]

[3]