Prawo spółdzielcze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustawa z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze
Nazwa potoczna

prawo spółdzielcze

Państwo

 Polska

Data wydania

16 września 1982

Miejsce publikacji

Dz.U. z 1982 r. nr 30, poz. 210

Tekst jednolity

Dz.U. z 2024 r. poz. 593

Data wejścia w życie

1 stycznia 1983

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

prawo spółdzielcze

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2020 r. poz. 2320

Wejście w życie ostatniej zmiany

5 października 2021

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Ustawa z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze – polska ustawa, uchwalona przez Sejm PRL, regulująca kwestie prawne związane z działalnością spółdzielni.

Przedmiot ustawy[edytuj | edytuj kod]

Ustawa określa:

  • zasady tworzenia i rejestracji spółdzielni
  • prawa i obowiązki członków spółdzielni
  • organy spółdzielni
  • kompetencje walnego zgromadzenia i zarządu spółdzielni
  • zasady nadzoru nad spółdzielnią
  • przepisy o zebraniach grup członkowskich
  • zasady prowadzenia gospodarki spółdzielni
  • zasady lustracji spółdzielni
  • zasady łączenia i podziału spółdzielni
  • przepisy o upadłości spółdzielni
  • przepisy o spółdzielni produkcji rolnej, spółdzielni kółek rolniczych i spółdzielni pracy
  • zasady działania związków spółdzielczych i Krajowej Rady Spółdzielczej
  • zasady działania krajowego samorządu spółdzielczego.

Nowelizacje[edytuj | edytuj kod]

Ustawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2021 roku[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2320).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]