Preriowiec
Wygląd
| Bartramia longicauda[1] | |||
| (Bechstein, 1812) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Parworząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
preriowiec | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
| Zasięg występowania | |||
lęgowiska przeloty zimowiska | |||
Preriowiec[4] (Bartramia longicauda) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bekasowatych (Scolopacidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Bartramia[4][5]. Jest to gatunek monotypowy[6][5].
- Morfologia
- Długość ciała 26–32 cm; masa ciała 98–226 g; rozpiętość skrzydeł 64–68 cm[6].
- Głowa mała, duże oczy, cienka szyja. Tułów stosunkowo do reszty ciała jest duży. Ogon długi, wystaje poza złożone skrzydła. Nogi długie i żółte, dziób prosty, żółty. Wierzch ciała brązowy, spód jasny. Kiedy leci, widać długie, ciemno zaostrzone skrzydła.
- Zasięg, środowisko
- Prerie, otwarte łąki północno-zachodniej, środkowej oraz środkowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Zimuje od Boliwii, Paragwaju i południowej Brazylii po środkową Argentynę[6]. Zakłada gniazda na preriach, terenach rolniczych, pastwiskach, górskich łąkach, suchej tundrze oraz innych obszarach porośniętych trawą[7].

- Zachowanie
- Po wylądowaniu przez chwilę trzyma skrzydła uniesione do góry. Lubi siadać na skałkach lub pagórkach. Migruje nocami w grupach[7].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje preriowca za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji na 750 tysięcy dorosłych osobników[8]. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3][8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bartramia longicauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Bartramia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-01-19] (ang.).
- ↑ a b Bartramia longicauda, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Numeniinae Selby, 1840 - kuliki (Wersja: 2023-09-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-02].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sandpipers, snipes, Crab-plover, coursers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-24]. (ang.).
- ↑ a b c Van Gils, J., Wiersma, P. & Kirwan, G.M.: Upland Sandpiper (Bartramia longicauda). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)].
- ↑ a b Upland Sandpiper Identification, [w:] All About Birds [online], Cornell Lab of Ornithology [dostęp 2025-01-03] (ang.).
- ↑ a b Upland Sandpiper Life History, [w:] All About Birds [online], Cornell Lab of Ornithology [dostęp 2021-03-24] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Carl Barrentine: Upland Sandpiper (Scolopacidae: Bartramia longicauda) – film krótkometrażowy, Mekinock, Północna Dakota, data publikacji 2009-07-28, [dostęp 2016-11-09].
Identyfikatory zewnętrzne: