Przeciążenie informacją

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przeciążenie informacją (ang. information overload) – nazywane również: niepokojem informacyjnym, nadmiarem informacyjnym lub szumem informacyjnym – jest to negatywne zjawisko związane z natłokiem informacji, w wyniku którego zdolność rozumienia przekazu i podejmowania racjonalnych decyzji zostaje ograniczona[1]. Termin przeciążenie informacją został po raz pierwszy użyty przez Bertrama Grossa w książce Zarządzanie organizacjami z 1964 roku[2]. Rozpowszechnił go natomiast Alvin Toffler w Szoku przyszłości z 1970 roku[3].

Często przyczyną przeciążenia informacjami jest nieumiejętność ich doboru oraz spędzanie zbyt wiele czasu w środowisku sieciowym[4]. Na przestrzeni dziejów zwiększała się liczba kanałów komunikacji. Pomimo napływu większej ilości informacji możliwości poznawcze człowieka się nie zwiększyły[5].

Przeciążenie informacją może dawać symptomy zarówno fizyczne, jak i psychiczne, są to np.: poczucie bezradności, lęku, niepokoju, chaosu, dezorientacji, a nawet zagrożenia. To z kolei może wydłużyć wyszukiwanie pożądanych informacji lub doprowadzić do depresji informacyjnej, w wyniku której użytkownik podaje w wątpliwość sens istnienia informacji, jej wiarygodność i wartość[6].

Przyczyny przeciążenia informacją[edytuj | edytuj kod]

  • niewiarygodność i wzajemne wykluczanie się informacji;
  • powszechny dostęp do tworzenia, przekazywania i pozyskiwania informacji przez osoby nieposiadające odpowiednich kwalifikacji;
  • fake newsy;
  • manipulacja informacją;
  • brak świadomości informacyjnej u użytkowników informacji[7].

Sposoby ochrony przed przeciążeniem informacją[edytuj | edytuj kod]

  • zmniejszenie liczby przychodzących informacji poprzez np. wypisanie się z subskrypcji;
  • ograniczenie czasu spędzanego w sieci;
  • zwiększenie świadomości informacyjnej poprzez lekturę publikacji poruszających kwestię ochrony infosfery;
  • codzienne przygotowywanie planu zadań;
  • odpoczynek od Internetu;
  • regularny odpoczynek;
  • unikanie wielozadaniowości[8].

Przeciążeniem informacją i sposobami ochrony ludzkiej infosfery zajmuje się ekologia informacji, będąca stosunkowo nową dyscypliną wiedzy, która bada wzajemne oddziaływanie informacji na ludzi i odwrotnie[9].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wczesna historia[edytuj | edytuj kod]

Chociaż przeciążenie informacją postrzegane jest często jako współczesny problem, okazuje się, że ludzie mierzyli się z nim już dawno. Każdorazowy postęp technologiczny wpływał na zwiększenie produkcji informacji. W IV wieku p.n.e. w Księdze Koheleta 12,12 padają słowa „(...) synu, przyjmij przestrogę: pisaniu wielu ksiąg nie ma końca, a nadmierne rozmyślanie męczy ciało”[10]. W podobnym tonie w I wieku n.e. wypowiedział się Seneka Starszy - „obfitość ksiąg jest rozproszeniem”. W XII wieku dominikanin Wincenty z Beauvais skarżył się na „mnogość książek, krótki czas i śliskość pamięci”[11].

Renesans[edytuj | edytuj kod]

Wynalezienie w 1453 roku przez Gutenberga prasy drukarskiej było przełomowym odkryciem, które jednak wywarło także skutki na ludzką infosferę. Dzięki wynalezieniu druku możliwe stało się przyspieszenie i obniżenie kosztów produkcji[12]. Konrad Gessner – naukowiec pochodzący ze Szwajcarii stwierdził, że ilość informacji dostępnej po wynalezieniu prasy drukarskiej staje się niemożliwa do odpowiedniego zarządzania nią[13].

XX/XXI wiek[edytuj | edytuj kod]

Znaczący postęp w technologii komputerowej i powstanie w drugiej połowie XX wieku Internetu można uznać za główny powód wystąpienia zjawiska przeciążenia informacyjnego. Wpływ na jego globalizację ma również zwiększająca się z roku na rok dostępność do urządzeń teleinformatycznych, jak i Internetu. Rozproszeniu i trudnościom w zarządzaniu informacjami sprzyjają: tweety, wiadomości błyskawiczne, newslettery, spam, i wszelkiego rodzaju powiadomienia[14].

Badania[edytuj | edytuj kod]

Oprócz wspominanej wcześniej ekologii informacji zjawisko przeciążenia informacją badają również specjaliści z następujących dziedzin: ekonomia, informatyka, inżyniera czy psychologia[15].

Wielu naukowców[16] wskazuje również, że przeciążenie informacyjne może mieć związek z propagandą. Emma Briant stwierdza, że zbyt duża ilość informacji może mieć taki sam efekt jak jej utajnienie, i być skutecznym narzędziem propagandowym dla dzisiejszych demokracji w krótkoterminowej perspektywie[16]. Podobnie uważa Rainer Mausfeld(inne języki), według którego istnieje związek między przeciążeniem informacyjnym a szybkim rozprzestrzenianiem się fake newsów[17]. Propaganda polega także na dostarczeniu odbiorcy wielu sprzecznych, niejasnych, a nawet zmyślonych informacji[18].

Richard Sennett uważa z kolei, że zwiększenie liczby dostępnych informacji prowadzić może do bierności adresatów i zakłóceń w komunikacji[19].

Niektórzy naukowcy, odwołując się do pojęcia wielowarstwowych sieci złożonych sugerują, że zjawisko przeciążenia informacyjnego może mieć odmienny charakter na różnych poziomach: indywidualnym, grupowym czy całego społeczeństwa (wielopoziomowe przeciążenie informacyjne, ang. multilevel information overload), a także, że występujące pomiędzy tymi poziomami oddziaływania mogą prowadzić do gwałtownych zmian, opisywanych przez teorię przejść fazowych[20].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Fyrmanek, Zagrożenia wynikające z rozwoju technologii informacyjnych, w: Dydaktyka Informatyki, T. 9 (2014), s. 30.
  2. B. Gross, The Managing Organizations: The Administrative Struggle, New York 1964.
  3. A. Toffler, Future Shock, New York 1970.
  4. W. Czerski, Przeciążenie informacyjne wyzwaniem dla edukacji doby cyfrowej, "Przegląd Pedagogiczny" 2020, nr 2, s. 74-84.
  5. W. Czerski, Przeciążenie informacyjne wyzwaniem dla edukacji doby cyfrowej, "Przegląd Pedagogiczny" 2020, nr 2, s. 74-84. Kategoria
  6. Zarządzanie informacją i komunikacją. Zagadnienia wybrane w świetle studiów i badań empirycznych, red. Z. Martyniak. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Kraków 2000, s. 421.
  7. J. Światowiec-Szczepańska, Zjawisko przeciążenia informacyjnego w procesach decyzyjnych menedżerów, „Studia Oeconomica Posnaniensia” 2018, Vol. 6, nr 11, s. 64.
  8. W. Babik, Ekologia informacji, Kraków 2014.
  9. W. Babik, Ekologia informacji, „Zagadnienia Informacji Naukowej” nr 2, 2001, s.64-70.
  10. Koh 12, 12.
  11. A. Blair, Information Overload's 2300-Year Old History [artykuł internetowy], https://hbr.org/2011/03/information-overloads-2300-yea.html[dostęp: 24.01.2022].
  12. A. Blair, Information Overload's 2300-Year Old History [artykuł internetowy], https://hbr.org/2011/03/information-overloads-2300-yea.html[dostęp: 24.01.2022].
  13. V. Bell, Don't Touch That Dial! [artykuł internetowy], https://slate.com/technology/2010/02/a-history-of-media-technology-scares-from-the-printing-press-to-facebook.html [dostęp: 24.01.2022].
  14. P. Hemp, Death by Information Overload [artykuł internetowy], https://hbr.org/2009/09/death-by-information-overload [dostęp:24.01.2022].
  15. A. Piecha, W. Hacker, Informationsflut am Arbeitsplatz - Umgang mit großen Informationsmengen vermittelt durch elektronische Medien, Dortmund 2020.
  16. a b E. Briant, Propaganda and counter-terrorism: Strategies for global change, Manchester 2014.
  17. R. Klepka, H. Batorowska, O. Wasiuta, Media jako instrument wpływu informacyjnego i manipulacji społeczeństwem, Kraków 2019.
  18. R. Mausfeld, Warum schweigen die Lämmer? Wie Elitendemokratie und Neoliberalismus unsere Gesellschaft und unsere Lebensgrundlagen zerstören, Frankfurt 2018, s. 32-42.
  19. R. Sennett, Die Kultur des neuen Kapitalismus, Berlin 2005, s. 136.
  20. Janusz A. Hołyst i inni, Protect our environment from information overload, „Nature Human Behaviour”, 2024, s. 1–2, DOI10.1038/s41562-024-01833-8, ISSN 2397-3374 (ang.).