Przeszczepienie prącia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Przeszczepienie penisa)

Przeszczepienie prąciazabieg medyczny transplantacji chirurgicznej, w którym prącie jest przeszczepiane pacjentowi. Prącie może zostać pobrane od dawcy lub może być wyhodowane sztucznie, chociaż w tym ostatnim przypadku nie zostało jeszcze przeszczepione człowiekowi.

Procedura allotransplatacji z 2006 roku[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy taki zabieg został przeprowadzony we wrześniu 2006 roku w szpitalu wojskowym w Chinach. Pacjent, 44-letni mężczyzna, stracił część swojego prącia w wypadku. Przeszczepiony penis pochodził od 22-letniego mężczyzny po śmierci mózgowej. Chociaż operacja zakończyła się sukcesem, w jej wyniku u pacjenta i jego żony wystąpił poważny problem natury psychologicznej. W rezultacie po 14 dniach przeszczep został usunięty[1]. Po tym Jean-Michel Dubernard, który dokonał pierwszego na świecie przeszczepu twarzy, napisał, że przypadek "budzi wiele pytań i ma kilku krytyków". Nawiązywał do podwójnego standardu, pisząc:

Nie potrafię sobie wyobrazić, jakie byłyby reakcje wśród pracowników medycznych, specjalistów od etyki i mediów, gdyby europejski zespół chirurgiczny przeprowadził tę samą operację[2].

Jednym z krytyków był Piet Hoebeke, urolog rekonstrukcyjny z Belgii, który napisał list, w którym poruszył kwestię zaangażowania komisji etycznych, i skrytykował badanie za czas obserwacji wynoszący zaledwie 15 dni. Hoebeke twierdził, że udane anulowanie przeszczepu w ciągu dwóch tygodni nie zapowiada długotrwałych efektów, a nawet, że w tym czasie mogą nie ujawnić się niewystarczające zespolenia tętnicze[3]. Szpital, który dokonał pierwszego przeszczepu, wydał później zbiór wytycznych, które m.in. zalecały ograniczenie procedury do osób z ciężkimi obrażeniami, które nie chcą poddać się tradycyjnej chirurgii rekonstrukcyjnej, zgodnie z opublikowanym w Asian Journal of Andrology miniprzeglądem zagadnień etycznych związanych z przeszczepem prącia[4].

Prącie wyhodowane w laboratorium[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Anthony Atala i jego współpracownicy z The Wake Forest Institute for Regenerative Medicine w Karolinie Północnej przeszczepili 12 królikom prącia wyprodukowane z użyciem bioinżynierii. Wszystkie z nich były zdolne do kopulacji, a cztery spłodziły potomstwo. Przetestowano w ten sposób koncepcję, nad którą pracowano od 1992 roku, a której celem było stworzenie ludzkich penisów do przeszczepu. Wyprodukowano wersje testowe bioinżynieryjnych ludzkich penisów[5].

Zabieg w Południowej Afryce z 2014 roku[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2014 roku został wykonany pierwszy na świecie udany przeszczep prącia 21-letniemu mężczyźnie przez specjalistów pod kierownictwem urologa André van der Merwe z Uniwersytetu w Stellenbosch w Południowej Afryce. Zespół chirurgiczny obejmował urologa Andre van der Merwe i chirurga plastycznego Franka Graewe. Dziewięciogodzinna procedura wykorzystywała mikrochirurgię do połączenia naczyń krwionośnych i nerwów[6]. Chory stracił prącie w wyniku obrzezania, przeprowadzonego u niego w wieku 18 lat. Od 13 marca 2015 r. zgłaszano, że biorca odzyskał funkcje w narządzie, w tym oddawanie moczu, erekcję, orgazm i ejakulację, ale oczekiwano, że pełne wyzdrowienie zajmie mu dwa lata[7]. Lekarze, którzy przeprowadzili przeszczep, byli tym zaskoczeni; nie spodziewali się pełnego wyzdrowienia do około grudnia 2016 roku[6]. Biorąc pod uwagę, że w niektórych częściach RPA często wykonuje się obrzezania z okazji przejścia chłopca w dorosłość, a są to często zabiegi niehigieniczne, często wykonywane przez niecertyfikowanych amatorów, lekarze stwierdzili, że RPA ma jedne z największych potrzeb w zakresie przeszczepów prącia na świecie[7]. W 2015 roku biorca ogłosił, że z powodzeniem spłodził dziecko[8].

Zabieg w Massachussets w Stanach Zjednoczonych z 2016 roku[edytuj | edytuj kod]

W maju 2016 roku chirurdzy, pod kierownictwem Curtisa L. Cetrulo Jr. i Dickena S. C. Ko z Massachusetts General Hospital, Szkoły Medycznej na Harvardzie, wykonali przeszczep u 64-letniego mężczyzny z Halifax w Massachusetts[9]. Chirurdzy wykazali, że możliwe jest wykonanie przeszczepu prącia przy użyciu nowej techniki alografów kompozytowych unaczynionych narządów płciowych (GUVCA) w celu zastąpienia utraconych tkanek pod wpływem konwencjonalnych leków immunosupresyjnych. Wyniki kliniczne tej pionierskiej procedury przeszczepu rekonstrukcyjnego w Stanach Zjednoczonych zostały opublikowane w "Annals of Surgery" w maju 2017 roku[10].

Drugi zabieg w Afryce Południowej z 2017 roku[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet w Stellenbosch jest jedynym ośrodkiem medycznym na świecie, który z powodzeniem przeprowadził dwa przeszczepy prącia[10].

Program Uniwersytetu Medycznego Johna Hopkinsa[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2015 roku New York Times poinformował, że chirurdzy z Johns Hopkins School of Medicine w Baltimore wkrótce przeprowadzą eksperymentalne operacje przeszczepu prącia na rannych weteranach i byli optymistycznie nastawieni do tego, by takie operacje mogły doprowadzić do osiągnięcia funkcji seksualnych i rozrodczych[11].

W kwietniu 2018 roku New York Times oznajmił, że chirurdzy z Johns Hopkins, pod kierownictwem W. P. Andrew Lee, wykonali pierwszy przeszczep prącia wykonany na ofierze walki i trzeci udany dotychczas przeszczep prącia. Ten przeszczep obejmował również mosznę, ale nie jądra, ze względów etycznych. Tożsamość pacjenta nie została ujawniona[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Weilie Hu i inni, A Preliminary Report of Penile Transplantation, „European Urology”, 50 (4), 2006, s. 851–853, DOI10.1016/j.eururo.2006.07.026 [dostęp 2020-04-04] (ang.).
  2. Jean-Michel Dubernard, Penile Transplantation?, „European Urology”, 50 (4), 2006, s. 664–665, DOI10.1016/j.eururo.2006.07.055 [dostęp 2020-04-04] (ang.).
  3. Piet Hoebeke, Re: Weilie Hu, Jun Lu, Lichao Zhang, et al. A Preliminary Report of Penile Transplantation. Eur Urol 2006;50:851–3, „European Urology”, 51 (4), 2007, s. 1146–1147, DOI10.1016/j.eururo.2006.11.032 [dostęp 2020-04-04] (ang.).
  4. Li-Chao Zhang, Yong-Bing Zhao, Wei-Lie Hu, Ethical issues in penile transplantation, „Asian Journal of Andrology”, 12 (6), 2010, s. 795–800, DOI10.1038/aja.2010.88, ISSN 1008-682X, PMID20835258, PMCIDPMC3739079 [dostęp 2020-04-04].
  5. Dara Mohammadi, The lab-grown penis: approaching a medical milestone, „The Observer”, 4 października 2014, ISSN 0029-7712 [dostęp 2020-04-04] (ang.).
  6. a b Joseph Netto CNN, Doctors claim first successful penis transplant [online], CNN [dostęp 2020-04-04].
  7. a b James Gallagher, First 'successful' penis transplant, „BBC News”, 13 marca 2015 [dostęp 2020-04-04] (ang.).
  8. Penis transplant patient has major news for skeptics | Fox News [online], web.archive.org, 18 lipca 2015 [dostęp 2020-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-18].
  9. Denise Grady, Cancer Survivor Receives First Penis Transplant in the United States, „The New York Times”, 16 maja 2016, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-04-04] (ang.).
  10. a b Curtis L. Cetrulo i inni, Penis Transplantation: First US Experience, „Annals of Surgery”, 267 (5), 2018, s. 983–988, DOI10.1097/SLA.0000000000002241, ISSN 0003-4932 [dostęp 2020-04-04] (ang.).
  11. SEE: SA doctors perform second successful penis transplant [online], Health24, 22 maja 2017 [dostęp 2020-04-04].
  12. Denise Grady, ‘Whole Again’: A Vet Maimed by an I.E.D. Receives a Transplanted Penis, „The New York Times”, 23 kwietnia 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-04-04] (ang.).