Przywry wnętrzniaki

Przywry wnętrzniaki

Digenea
Dorosły osobnik przywry Fascioloides magna
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	płazińce
Gromada	przywry
Podgromada	przywry wnętrzniaki

Przywry wnętrzniaki, Przywry digenetyczne (Digenea) – podgromada płazińców obejmująca bezwarunkowe pasożyty wewnętrzne kręgowców o ciele nieczłonowanym i listkowanym.

Morfologia

Mają z reguły dwie przyssawki stanowiące aparat czepny - okołogębową i brzuszną. Tylko u nielicznych przywr występuje jedna przyssawka. Jelito zazwyczaj rozgałęzia się na dwa główne ramiona. Przywry pokryte są komórkami nabłonka nie posiadającymi rzęsek i zlewającymi się w jednolitą warstwę, czyli syncytium. Układ pokarmowy jest podobny do układu wirków, choć bez wysuwanej gardzieli.

Gatunki

Niektóre gatunki przywr:

• Motylica wątrobowa
• Przywra krwi
• Fascioloides magna
• Motyliczka wątrobowa
• Metagonimus yokogawai
• Opisthorchis viverrini
• Paragonimus westermani
• Clonorchis sinensis
• Heterophyes heterophyes
• Fasciolopsis buski

Cykl rozwojowy

Charakteryzuje je złożony cykl rozwojowy z co najmniej dwoma żywicielami, przy czym jednym z nich jest zazwyczaj mięczak. Występują kolejno stadia miracidium, sporocysty, redii, cerkarii i metacerkarii.

Porównanie jaj pasożytniczych przywr człowieka (według CDC).

Bibliografia

• Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 161-200. ISBN 83-01-13804-1.
• Furmaga, S., Choroby pasożytnicze zwierząt domowych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1983, ISBN 83-09-00671-3
• Patyk, S., Choroby inwazyjne zwierząt domowych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1978
• Villee Claude A, Solomon Eldra Pearl, Berg Linda R: Biologia. Multico, 2000. ISBN 83-7073-090-6.brak strony w książce