Przejdź do zawartości

Przęśl skrzypowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przęśl skrzypowata
Ilustracja
Systematyka[1][2][3]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

gniotowe

Rząd

gniotowce

Rodzina

przęślowate

Rodzaj

przęśl

Gatunek

przęśl skrzypowata

Nazwa systematyczna
Ephedra equisetina Bunge
Beitr. Fl. Russl. 324 1852[4]

Przęśl skrzypowata (Ephedra equisetina L.) – gatunek wiecznie zielonego krzewu z rodziny przęślowatych (Ephedraceae). Występuje w Azji Środkowej w Tienszanie.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Krzew gęsto rozgałęziony o wysokości 1,5-2,5 m. Gałęzie zielone, wzniesione, pokryte szarą korą.
Łodyga[5]
Cienkie, cylindryczne, jasnozielone lub żółtawozielone łodygi o długości do 30 cm i średnicy 1–3 mm. Podłużnie prążkowane i lekko szorstkie. Długość międzywęźli waha się między 1 a 6 cm.
Liście[5]
Liście naprzeciw i nakrzyżległe, zredukowane do pochew otaczających łodygę. Mają drobniutkie blaszki o długości 1,5–4 mm z 2 łatkami (rzadko 3) które są trójkątne i ostro zakończone. Szczyt szarawobiały, nasada rurkowata i czerwonawobrunatna lub czarnobrunatna.
Kwiaty
Roślina dwupienna. Kwiaty męskie w osłonce podobnej do okrywy kwiatowej i trzoneczka, żeńskie z osłonki i zalążka tworzą 1-kwiatowe kłoski.
Nasiona
W szyszko-jagodach koloru pomarańczowoczerwonego.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
Surowiec zielarski[5]
Ziele przęśli (Ephedrae herba) – wysuszone zielne łodygi przęśli skrzypowatej, przęśli chińskiej oraz Ephedra intermedia o zawartości minimum 1,0% efedryny.
Zastosowanie
W Chinach używana od 5 tysięcy lat. W liściach i zielonych gałązkach zawarty jest alkaloid efedryna, która pomocna jest w leczeniu astmy, przy niektórych schorzeniach nerwowych, w zatruciu alkoholem. W medycynie stosowany pod postacią chlorowodorku efedryny.[potrzebny przypis]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Gnetales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-05-08] (ang.).
  3. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. The Plant List. [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
  5. a b c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • P.S. Čikov, Ju. P. Laptev, Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, Helena Terpińska-Ostrowska (tłum.), Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1982, ISBN 83-09-00523-7, OCLC 69499305.
  • Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
  • Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin użytkowych, Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1989, ISBN 83-09-00256-4, OCLC 69595653.