Punduri (stacja kolejowa)

Punduri
Пундури
Państwo	Rosja
Miejscowość	w pobliżu Zagriwie
Poprzednie nazwy	Pondery (ros. Пондеры)
	Linie kolejowe
	Psków – Skangali;
	Położenie na mapie obwodu pskowskiego Punduri
	Położenie na mapie Rosji Punduri
	56°58′28,4″N 27°45′10,3″E/56,974556 27,752861

Punduri (ros. Пундури, łot. Punduri) – nieczynna stacja kolejowa w pobliżu miejscowości Zagriwie, w rejonie pytałowskim, w obwodzie pskowskim, w Rosji. Leży na linii dawnej Kolei Warszawsko-Petersburskiej. Nazwa pochodzi od pobliskiej wsi Punduri, która obecnie leży na Łotwie. Tuż obok stacji przebiega granica rosyjsko-łotewska.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stacja powstała w XIX w. pomiędzy stacjami Korsówka a Żogowo (jeszcze w XIX w. pomiędzy Ponderami a Żogowem powstała stacja Pytałowo)^[2]^[1]. W latach międzywojennych stacja leżała na Łotwie, a czasie sowieckiej okupacji tego kraju, mimo iż leżała na terytorium Rosyjskiej FSRR, podległa była pod Kolej Bałtycką^[a] (część Kolei Radzieckich). Po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości w 1991 i reaktywacji Kolei Łotewskich w tym samym roku, przez kilka miesięcy stacja Punduri była zarządzana przez łotewskie przedsiębiorstwo. Zgodnie z podpisaną 25 lutego 1992 (ale obowiązującą od 1 stycznia 1992) umową pomiędzy Ministerstwem Transportu Republiki Łotewskiej a Ministerstwem Transportu Federacji Rosyjskiej stacje leżące po rosyjskiej stronie granicy, w tym Punduri, zostały przekazane Kolejom Rosyjskim, które włączyły je do Kolei Październikowej. Umowa ta spotkała się z krytyką części posłów łotewskiego Sejmu^[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Kolej Bałtycka obejmowała infrastrukturę kolejową na terytoriach współczesnych Łotwy, Estonii, Litwy i części Rosji (w tym w obwodzie królewieckim)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Pytałowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 331 .
↑ Mappa kolei żelaznych rozchodzących się z Wilna. W: Adam Honory Kirkor: Przewodnik: Wilno i koleje żelazne z Wilna do Petersburga i Rygi oraz do granic na Kowno i Warszawę. Wilno: A. H. Kirkor, 1862.
↑ V Sesja Plenarna Sejmu Republiki Łotewskiej. 30 marca 1994. Odpowiedź ministra transportu A. Gūtmanisa na pytanie Sejmu. Sejm RŁ. [dostęp 2019-10-21]. (łot.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

railwayz.info
Google Maps

Punduri
Linia Psków – Skangali (382,64 km)
Biełkino odległość: 8,04 km		391 km odległość: 7,76 km

[uwaga1-3] Kolej Bałtycka obejmowała infrastrukturę kolejową na terytoriach współczesnych Łotwy, Estonii, Litwy i części Rosji (w tym w obwodzie królewieckim)

[przypis1-1] Pytałowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 331 .

[2] Mappa kolei żelaznych rozchodzących się z Wilna. W: Adam Honory Kirkor: Przewodnik: Wilno i koleje żelazne z Wilna do Petersburga i Rygi oraz do granic na Kowno i Warszawę. Wilno: A. H. Kirkor, 1862.

[4] V Sesja Plenarna Sejmu Republiki Łotewskiej. 30 marca 1994. Odpowiedź ministra transportu A. Gūtmanisa na pytanie Sejmu. Sejm RŁ. [dostęp 2019-10-21]. (łot.).

[1]

[2]

[a]

[3]