Płyta MgO

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zmagazynowane płyty MgO 11mm
Płyty MgO Green zastosowane jako okładziny w pięciowarstwowym, samonośnym panelu MgO Green
Stos płyt akustycznych wytworzonych na bazie płyt MgO

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Płyta MgO zbudowana jest z mieszaniny tlenku magnezu, chlorku magnezu, perlitu, cementu oraz włókien celulozowych, wtopionych w siatkę z włókna szklanego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tlenek magnezu jako składnik materiałów budowlanych znany jest w Azji od dłuższego czasu. Stosowany był między innymi przy budowie Wielkiego Muru. Obecnie płyty MgO są powszechnie używane w Azji jako podstawowy materiał budowlany. Zostały wykorzystane do budowy obiektów olimpijskich w Pekinie zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz budynków. W budynku Taipei 101 zostały użyte jako elewacja wewnętrzna i zewnętrzna oraz jako zabezpieczenie przeciwogniowe konstrukcji nośnej i stropowej, a także jako podkład podłogowy. Po zniszczeniu World Trade Center w wyniku serii zamachów z 11 września 2001 roku zaczęto poszukiwania materiału, który byłby w stanie zabezpieczyć konstrukcje budynków przed ogniem, wodą oraz innymi czynnikami działającymi destrukcyjnie na elementy nośne budynków. W wyniku przeprowadzonych badań płyta MgO okazała się zdecydowanie najlepszym materiałem poszyciowo-okładzinowym, którego dodatkowym atutem była niska cena, oraz łatwa dostępność[potrzebny przypis].

Płyty magnezowe zostały zatwierdzone do użytku budowlanego w Stanach Zjednoczonych około 2003. Pierwszymi stanami, które zastosowały płyty MgO na dużą skalę były: Nowy Jork i New Jersey – ze względu na odporność ogniową, a także Miami oraz New Jersey ze względu na wytrzymałość w ekstremalnych warunkach środowiskowych. W Polsce można kupić płytę MGO pod nazwą "Superpłyta"[1], "MgO Fire", MgO Interior[2], MgO Green[3].

Wszechstronny program badawczy produktów magnezowych, w tym płyt MgO, zainicjowała w 2010 spółka LS Tech-Homes. Przeprowadzono badania wytrzymałościowe, cieplno-wilgotnościowe, akustyczne i inne. Finalnym wynikiem współpracy z Instytutem Techniki Budowlanej było powstanie pierwszej w Polsce aprobaty technicznej ITB na płyty magnezowe[4]. Równolegle rozpoczęto intensywne prace badawczo-rozwojowe wspólnie z Katedrą Podstaw Budownictwa i Materiałów Budowlanych Politechniki Gdańskiej. Wyniki prac badawczych produktów magnezowych opublikowano w czasopismach o zasięgu ogólnopolskim i światowym oraz przedstawiono na konferencjach międzynarodowych[5][6][7].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Może zastępować płyty OSB, płyty gipsowo-kartonowe, cementowo-włóknowe, stanowiąc dużo lepsze poszycie zewnętrzne lub wewnętrzne budynków mieszkalnych oraz przemysłowych, może być stosowana jako zapora przeciwogniowa elementów konstrukcyjnych, a także obiektów/pomieszczeń o wysokich wymaganiach ognioochronnych (muzea, archiwa), obudowa basenów, suchy jastrych, sufity podwieszane, element konstrukcyjny w terrarystyce. W połączeniu z elementami wykonanymi metodą pultruzji stanowi idealny system budowlany do zastosowań w budownictwie nadmorskim ze względu na odporność na agresywne warunki środowiskowe. Dzięki swojej wytrzymałości pozwala na bezpośrednie mocowanie szafek i innych elementów naściennych, z pominięciem punktowych wzmocnień w konstrukcji szkieletowej. Ze względu na dość dobrą relację ceny do bardzo wszechstronnych walorów użytkowych, znalazła zastosowanie w budowie domów szkieletowych i cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Jej wszechstronne walory użytkowe powodują, że konstrukcje ścian domów szkieletowych są zdecydowanie bardziej stabilne. Ściany są odporne na pleśnienie i zagrzybienie (płyta ma właściwości przeciwgrzybicze i przeciwwilgociowe). Bardzo ważną cechą jest ich najwyższa ognioodporność A1 co powoduje, że domy szkieletowe pokryte płytą MGO są bardziej zabezpieczone przed pożarami[8].

Obróbka/montaż[edytuj | edytuj kod]

Płyty MgO nie wymagają do obróbki oraz montażu żadnych specjalistycznych narzędzi. Materiał ten może być nawiercany, montowany za pomocą zszywek budowlanych, przybijany gwoździami, klejony, wykańczany w dowolny sposób łącznie z nanoszeniem hydrografiki.

Zalety[edytuj | edytuj kod]

  • Wytrzymałość mechaniczna
  • Izolacyjność termiczna
  • Hydroizolacyjność
  • Ognioodporność
  • Łatwość obróbki
  • Łatwość montażu
  • Odporność na grzyby
  • Odporność na szkodniki
  • Odporność na duże wahania temperatury
  • Możliwość zastosowania w agresywnych środowiskach
  • Brak emisji szkodliwych substancji do otoczenia
  • Uznawane za materiał ekologiczny

Wady[edytuj | edytuj kod]

Naturalne złoża tlenku magnezu występują głównie w Chinach, w których ustanowiono zakaz wywozu tego surowca[9], w związku z tym produkcja odbywa się głównie w Chinach, co powoduje iż sprowadzanie niewielkich ilości płyt jest całkowicie nieopłacalne. Produkcja wymaga ścisłej kontroli technologicznej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Superplyta. [dostęp 2017-05-13].
  2. plytymgo. [dostęp 2017-05-13].
  3. LS Tech-Homes. [dostęp 2017-05-13].
  4. Aprobata ITB płyta magnezowa MgO Green. [dostęp 2017-05-13].
  5. Łukasz Smakosz, Adam Wawrzynowicz, Marek Krzaczek, Jacek Tejchman: Experimental and numerical evaluation of composite structural insulated wall panels.
  6. Łukasz Smakosz, Jacek Tejchman. Evaluation of strength, deformability and failure mode of composite structural insulated panels.. „Materials & Design”, s. 1068-1082, 2014. Elsevier. 
  7. Adam Wawrzynowicz, Marek Krzaczek, Jacek Tejchman. Experiments and FE Analyses on Airborne Sound Properties of Composite Structural Insulated Panels. „Archives of Acoustics”, 2014. ISSN 0137-5075. 
  8. Superdoska [online], www.superdoska.sk [dostęp 2016-01-10].
  9. China Expands Scope of Prohibited Category under Export Processing Trade. [w:] Hong Kong Trade Development Council [on-line]. 2006-10-25. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).