Quedius scribae
| Quedius scribae | |
| Ganglbauer, 1895 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj |
Quedius (Raphirus) |
| Gatunek |
Quedius (Raphirus) scribae |
Quedius scribae – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1895 roku przez Ludwiga Ganglbauera na podstawie okazów błędnie oznaczonych przez Wilhelma G.H. Scribę jako Quedius picipennis[1][2].
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4 do 5,5 mm. Głowa jest okrągława, niewiele szersza niż dłuższa, czarna z brunatnożółtymi czułkami i głaszczkami. Czułki mają człon pierwszy krótszy niż dwa następne razem wzięte, a człon trzeci nie dłuższy niż drugi. Oczy są czterokrotnie dłuższe niż skronie. Przedplecze jest wypukłe, żółtobrunatne do czerwonobrunatnego. Na powierzchni tarczki obecne jest punktowanie. Pokrywy są brunatnie ubarwione. Odnóża są w całości żółte do brunatnożółtych, pozbawione metalicznego połysku. Odwłok jest smolistobrunatny z rozjaśnieniami tylnych krawędzi tergitów. Na przedzie trzech pierwszych tergitów odwłoka nie występują szarobrunatne plamki[3].
Owad głównie górski, znajdowany wśród mchów na stanowiskach wilgotnych[3][4].
Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Islandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy, Rumunii oraz Bośni i Hercegowiny[5]. Zasięgiem obejmuje m.in. Alpy, Karpaty i północne Apeniny[3]. Wszędzie jest lokalny i rzadko obserwowany[4]. Najnowsze doniesienia z Polski pochodzą z połowy XX wieku (z Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej), stąd jego obecność w tym kraju wymaga potwierdzenia[4][6]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek zagrożony wymarciem (EN)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Insecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.
- ↑ Ludwig Ganglbauer: Die Käfer von Mitteleuropa. Die Käfer der österreichisch-ungarischen Monarchie, Deutschlands, der Schweiz, sowie des französischen und italienischen Alpengebietes. Zweiter Band. Familienreihe Staphylinoidea. 1. Theil: Staphylinidae, Pselaphidae. Wien: Carl Gerold’s Sohn, 1895, s. 412.
- ↑ a b c Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.
- ↑ Quedius (Raphirus) scribae Ganglbauer, 1895. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-10].
- ↑ gatunek: Quedius (Raphirus) scribae L. Ganglbauer, 1895. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-03-10].
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.