Róża eliptyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Róża eliptyczna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

róża

Gatunek

róża eliptyczna

Nazwa systematyczna
Rosa inodora Fr.
Novit. Fl. Svec. 1: 9 (1814)[3]

Róża eliptyczna[4] (Rosa inodora Fr.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Występuje w Europie od Hiszpanii po Ukrainę i od Półwyspu Skandynawskiego po kraje śródziemnomorskie[3]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim, występuje głównie na zachodzie i w pasie wyżyn, poza tym nad dolną Wisłą[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzew o długich pędach, które silnie się rozgałęziają i dorastają do 2,5 metrów wysokości. Są wyprostowane, lub górą łukowate. Kolce stopniowo rozszerzające się w stronę nasady, zmienne, zwykle zakrzywione, rzadziej proste. Czasami brak kolców.
Liście
Zielone, na spodniej stronie ogruczolone, nieparzysto-pierzaste, przeważnie 7-listkowe, o listkach podłużnych z klinowatą nasadą.
Kwiaty
Mają jasnoróżowe lub białe płatki korony i wyrastają na szypułkach o podobnej długości, jak podsadki, lub nieco krótszych. Działki kwiatów środkowych przeważnie posiadają nitkowate łatki. Po przekwitnieniu działki są podniesione do góry, lub odstające na bok i długo utrzymują się na owocni. Słupki o owłosionych szyjkach.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Nanofanerofit. Rośnie na przydrożach, miedzach, zaroślach. Kwitnie w lipcu.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z różą kutnerowatą i r. polną.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na swe rozmiary nadaje się do posadzenia w szpalerze tworząc kwitnący żywopłot. Odznacza się odpornością na choroby i szkodniki, nie wymaga prawie żadnej pielęgnacji, jest odporna na mrozy i dobrze rośnie na słabej glebie. Kwitnie bardzo obficie, nieprzerwanie przez całe lato.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
  3. a b Rosa inodora Fr., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-02-01].
  4. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 149-150, ISBN 978-83-62975-45-7.
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 455, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. (Charakterystyka, Zmienność)
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. (Charakterystyka)