Radonież
56°12′N 38°02′E/56,200000 38,033333.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Data założenia |
XI wiek |
| Populacja (2010[1]) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
141362 |
Położenie na mapie obwodu moskiewskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 56°12′N 38°02′E/56,200000 38,033333
| |
Radonież (ros. Ра́донеж) – wieś (ros. село, trb. sieło) w rejonie siergijewo-posadskim obwodu moskiewskiego Rosji, 55 kilometrów od Moskwy. Zamieszkana przez ledwo 5 mieszkańców.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Osada słowiańska, powstała najprawdopodobniej w XI wieku – wskazuje na to nazwa, wywodząca się od pogańskiego imienia "Radoneg". Radonież leżał przy trakcie Pieresławskim, prowadzącym przez Мoskwę do Rostowa. Wchodził w skład Rusi Włodzimiersko-Suzdalskiej, a następnie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. W roku 1328 zamieszkała tu rodzina bojarów rostowskich – Kirył i Maria, rodzice św. Sergiusza z Radonieża, założyciela klasztoru Św. Trójcy znajdującego się 15 km od Radonoża. Po śmierci Iwana I Kality Radonież przeszedł w ręce wdowy Uliany, a gdy z kolei ona zmarła (około roku 1370) odziedziczył go jej wnuk Włodzimierz Śmiały. W roku 1410 Radonież przeszedł we władanie Andrzeja księcia Sierpuchowskiego, Radoneżskiego i Borowskiego, który przekształcił Radonież w miasteczko (prawa miejskie miejscowość uzyskała między 1410 a 1426 rokiem), wybudował wały obronne (szerokość 5 m, wysokość – 3 m; piaskowe, obłożone darnią) oraz drewniany kreml. Książę oraz wszyscy jego synowie zmarli podczas epidemii dżumy w roku 1426, wskutek czego miasteczko przeszło we władanie Wasyla Sierpuchowskiego. Podczas wojny feudalnej Wasylij został osadzony w więzieniu (1456), gdzie umarł po 27 latach niewoli, a Radonież przyłączono do Moskwy.
Iwan III przekształcił Radonież w lokalne centrum, w 1491 nakazał zorganizowanie jarmarku w klasztorze Św. Trójcy. W roku 1505 przekazał Radonież w testamencie swemu synowi, Wasylowi III. W okresie jego rządów w Radonieżu powstała stacja pocztowa.
Okres panowania Iwana Groźnego to czas upadku Radoneża. Ostatecznie miejscowość straciła na znaczeniu po czasach wielkiej smuty; Radonież nie podniósł się po zniszczeniu go przez wojska polskie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Численность сельского населения и его размещение на территории Московской области (итоги Всероссийской переписи населения 2010 года, t. III, Moskwa: Tерриториальный орган Федеральной службы государственной статистики по Московской области [dostęp 2020-04-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-20] (ros.).