Radykalne Zgromadzenie Narodowe

Radykalne Zgromadzenie Narodowe
Państwo	Grecja
Skrót	RIZ.E.S.
Lider	Wasilios Kapernaros
Data założenia	8 stycznia 2015
Adres siedziby	28is Oktovriou 130, 112 57 Ateny
Ideologia polityczna	nacjonalizm; konserwatyzm; chrześcijańska demokracja; eurosceptycyzm
Barwy	niebieski
Obecni posłowie	0/300;
Obecni eurodeputowani	0/21;
	Strona internetowa

Radykalne Zgromadzenie Narodowe (RIZ.E.S.) (gr. Ριζοσπαστικός Εθνικός Συναγερμός (ΡΙΖ.Ε.Σ.), ang. Radical National Rally) – niewielka partia prawicowo-konserwatywna założona 8 stycznia 2015 roku przez Wasiliosa Kapernarosa^[1]^[2].

Deklaracja założycielska partii została podpisana przez 213 osób, w tym emerytowanych wojskowych ze wszystkich trzech części składowych greckich sił zbrojnych oraz emerytowanych funkcjonariuszy sił bezpieczeństwa.

Początkowo w skład partii miał wchodzić m.in. były sekretarz generalny Taki Baltakou^[3], jednak z powodu wewnętrznych nieporozumień w kadrze kierowniczej nie uczestniczy w partii.

Założenia deklaracji założycielskiej

Dokonuj stanowczą konfrontację ze sprawami narodowymi, bez ustąpienia i tylko w świetle interesu narodowego.
Przerwij każdą relację uzależniającą od zagranicznych pożyczkodawców i połóż kres zniewadze Grecji, żeby przywrócić suwerenność narodową naszego kraju oraz dumę naszym rodakom.
Doprowadź do tego, aby dług był możliwy do kontrolowania, oraz do zawieszenia jego spłaty aż do osiągnięcia stopy wzrostu gospodarczego, który umożliwi czynną redukcję bezrobocia.
Przerwać okrutne i mściwe opodatkowywanie naszego narodu oraz natychmiast przerwać upokarzające nabywanie własności publicznej w celu spłaty długu.
Przypisać winę tym, którzy przyczynili się do katastrofy gospodarczej i związanej z nią okupacji naszego kraju, nie wskazywać na związaną z nią rolę międzynarodowych instytucji i organizacji zadłużających kraje.
Czynnie zwalczać nielegalną imigrację i dokonywać przeglądu związanych z nią umów międzynarodowych, aby zapobiec deformacji struktury demograficznej, wyobcowaniu kulturowemu i dechrystianizacji naszego kraju.
Nadać priorytetowe znaczenie problemom demograficznych i organizować edukację narodową opartą na greckiej tradycji oraz prawosławiu, aby zapobiec upadkowi moralnemu naszego społeczeństwa.
Dokonać uniezależnienia sprawiedliwości, bez głowy politycznej, aby podział władz był bezwzględny, a demokracja ugruntowana.
Przywrócić morale i prestiż oraz jakość i wystarczalność nowoczesnego wyposażenia oraz liczebności Sił Zbrojnych i Służb Bezpieczeństwa pomimo przeciwnych żądań Troiki.
Znieść sprzeczne z naszymi tradycjami „antyrasistowskie” przepisy prawa, aby zachęcać i wspomagać Grecki Kościół Prawosławny, Patriarchat, Athos oraz Klasztor Świętej Katarzyny w czynnościach charytatywnych i duchowych.

Komitet Wykonawczy

Spiros Asimakopulos, zdemobilizowany generał dywizji ELAS, Prezydent Stowarzyszenia Emerytowanych Policjantów Ateńskich
Panajotis Efstathiou, zdemobilizowany admirał Polemiko Naftiko, Honorowy Dowódca Floty
Teodor Rentzeperi, zdemobilizowany admirał, Honorowy Dowódca Greckiej Straży Przybrzeżnej
Atanasios Santikos, zdemobilizowany generał broni Greckich Sił Powietrznych

Symbol

Symbolem partii jest starożytna grecka kolumna w kolorze niebieskim. Obok niej znajduje się emblemat partii (ΡΙΖ.Ε.Σ.)^[2].

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona partii. riz-es.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
Oficjalna strona Wasiliosa Kapernarosa

Przypisy

↑ ΡΙΖ.Ε.Σ | Καπερνάρος Βασίλης [online], www.vkapernaros.gr [dostęp 2016-12-12] .
↑ ^a ^b Naftemporiki, Κατατέθηκε στον Άρειο Πάγο η ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος ΡΙΖ.Ε.Σ., „naftemporiki.gr”, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2016-12-12] (gr.).
↑ Νέο κόμμα με το όνομα «Ρίζες» ιδρύει ο Μπαλτάκος, „Η Εφημερίδα των Συντακτών”, 1 grudnia 2014 [dostęp 2016-12-12] .

[1] ΡΙΖ.Ε.Σ | Καπερνάρος Βασίλης [online], www.vkapernaros.gr [dostęp 2016-12-12] .

[:0-2] Naftemporiki, Κατατέθηκε στον Άρειο Πάγο η ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος ΡΙΖ.Ε.Σ., „naftemporiki.gr”, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2016-12-12] (gr.).

[3] Νέο κόμμα με το όνομα «Ρίζες» ιδρύει ο Μπαλτάκος, „Η Εφημερίδα των Συντακτών”, 1 grudnia 2014 [dostęp 2016-12-12] .

[1]

[2]

[3]