Ramularia pratensis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ramularia pratensis
Ilustracja
Plamy spowodowane przez R. pratensis na górnej stronie liścia rabarbaru ogrodowego
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Capnodiales

Rodzina

Mycosphaerellaceae

Rodzaj

Ramularia

Gatunek

Ramularia pratensis

Nazwa systematyczna
Ramularia pratensis Sacc.
Michelia 2(no. 8): 550 (1882)

Ramularia pratensis Sacc. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb mikroskopijny, fitopatogen pasożytujący na roślinach z rodzaju rabarbar (Rheum), szczaw (Rumex) i szczawiór (Oxyria). Powoduje u nich plamistość liści[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramularia, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy[3]:

  • Ramularia pratensis var. angustiformis U. Braun & Rogerson 1998
  • Ramularia pratensis Sacc. 1882, var. pratensis

Holotyp: na szczawiu zwyczajnym (Rumex acetosa), Włochy, Padwa[2].

W polskim piśmiennictwie za synonim Ramularia pratensis Sacc. uważany jest Ramularia rhei Allesch.[4][5], jednak według Index Fungorum są to odrębne gatunki[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Na porażonych roślinach powoduje powstawanie na obydwu powierzchniach blaszki liściowej okrągławych, lub nieregularnych i lekko kanciastych plam o średnicy do 10 mm o barwie początkowo żółtawo-ochrowej, potem jasnobrązowej, w końcu białoszarej. Plamy otoczone są wąskim lub szerokim, czerwonawo-brązowym do fioletowego obrzeżem, sporadycznie nieco strefowanym. Sąsiednie plamy czasami zlewają się. Szarobiały nalot tworzy się na obu stronach liści[2].

Grzybnia patogenu jest zanurzona w tkankach rośliny. Strzępki hialinowe, septowane, słabo rozgałęzione, o średnicy 1–4 μm. Tworzą małe podkładki pod naskórkiem, lub w naskórku żywiciela. Konidiofory w małych lub dość licznych pakietach, czasami pojedynczo, wyrastające z tkanek rośliny na zewnątrz poprzez aparaty szparkowe, lub przez kutykulę. Są niemal cylindryczne, prawie proste, lub sinusoidalno wygięte, nitkowate, zazwyczaj nierozgałęzione, czasami nieregularnie rozgałęzione. Mają rozmiar (6–)10–60(–80) × 2–5 μm, są hialinowe, gładkie, bez przegród lub słabo septowane. Po oderwaniu się zarodników pozostają nieco ciemniejsze blizny. Konidia tworzą się w pojedynczych, czasami rozgałęzionych łańcuszkach. Mają kształt wąskoelipsoidalny, jajowaty lub prawie cylindryczny i rozmiary (6–)8–35(–40) × (1,5–)2–4(–5) μm. Są hialinowe, o powierzchni gładkiej lub delikatnie chropowatej. Zawierają zagęszczoną, nieco ciemniejszą cytoplazmę[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Odnotowano występowanie w Ameryce Północnej, Europie, Azji[2]. W Polsce pospolity, w piśmiennictwie naukowym podano kilkadziesiąt jego stanowisk na gatunkach z rodzaju szczaw i rabarbar. Ma znaczenie ekonomiczne, pospolicie występuje bowiem na uprawianym rabarbarze ogrodowym (Rheum rhaponticum)[5].

Plamistość liści szczawiu i rabarbaru mogą wywoływać również inne gatunki grzybów: Ramularia rubella, Ramularia rumicis[5], Ascochyta rhei[6] i Ramularia rhei[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2018-11-28] (ang.).
  2. a b c d e Mycobank. ''Rumex pratensis'' [online] [dostęp 2018-11-28] (ang.).
  3. Species Fungorum [online], speciesfungorum.org [dostęp 2018-11-28] (ang.).
  4. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
  5. a b c Agata Wołczańska. Grzyby z rodzaju Ramularia występujące w Polsce. Monographiae botanicae. Journal of the Polish Botanical Society. Vol. 95, Łódź 2005
  6. Józef Robak. Choroby rabarbaru. Hasło Ogrodnicze, nr 04/2004
  7. Rhubarb (Rheum rhabarbarum)-Leaf Spots [online], speciesfungorum.org [dostęp 2021-04-19] (ang.).