Rans S-6 Coyote II
S-6 Super Coyote II | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Rans Inc |
Konstruktor |
Randy Schlitter |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
1988 |
Liczba egz. |
2100 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 × Rotax 912 |
Moc |
65 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
8,83 m |
Długość |
6,10 m |
Wysokość |
2,47 m |
Masa | |
Własna |
200 kg |
Startowa |
422 kg |
Zapas paliwa |
68 l |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
209 km/h |
Prędkość przelotowa |
177 km/h |
Prędkość minimalna |
61 km/h |
Prędkość dopuszczalna |
210 km/h |
Prędkość wznoszenia |
5,1 m/s |
Pułap |
4876 m |
Zasięg |
600 km |
Długotrwałość lotu |
3,75 h |
Rozbieg |
60 m |
Dobieg |
60 m |
Doskonałość maks. |
8 |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
1 |
Rans S-6 – Rans S-6 Coyote II, samolot ultralekki amerykańskiej firmy Rans Inc, konstruktor Randy Schlitter.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Właścicielem firmy i projektantem samolotów jest Randy Schlitter, który zaprojektował serię samolotów ultralekkich Rans. W 1982 roku Schlitter zaprojektował jednomiejscowy samolot Rans S-4 Coyote, a w 1983 roku Rans S-5 Coyote, na podstawie którego zaprojektował dwumiejscowy samolot S-6 Coyote II. Podstawowy model S-6 Coyote został zastąpiony przez następne wersje S-6ES w kwietniu 1990 roku, a w 1993 roku wprowadzono następną wersję do produkcji S-6S Super. W latach 90. na samolocie Rans S-6 francuski pilot w przyleciał do Oshkosh z Francji przez Atlantyk, a powrócił przez Azory[1]. Samolot wyposażony był w dodatkowy zbiornik paliwa, który umożliwił lot bez lądowania trwający 18 godzin. Jeden z rekordów Guinnessa należy do pilota brytyjskiego i samolotu Rans. W 2002 roku Steve Slade na samolocie S-6 Coyote wykonał 102 lądowania w ciągu godziny[2].
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Konstrukcja S-6 wykonana jest ze spawanych elementów stalowanych (kabina i kokpit) oraz z przykręcanych i nitowanych elementów duraluminiowych: skrzydeł, kadłuba i ogona, wszystkie powierzchnie pokryte tkaniną z wyjątkiem nosa samolotu (gdzie znajduje się silnik), wykonanego z włókna szklanego. W kabinie znajdują się dwa miejsca obok siebie, podwójny układ sterowania, dwa drążki sterowe, orczyki, dźwignie przepustnicy silnika i pojedyncza dźwignia klap. Zbiorniki paliwa w skrzydłach, a w dodatkowej opcji zbiornik 34-litrowy umieszczony za fotelami. Początkowo montowano silniki Rotax 503 50 KM (37 kW) oraz Rotax 582 64 KM (48 kW), a obecnie Rotax 912UL 80 KM (60 kW) lub Rotax 912ULS 100 KM (75 kW), a także silniki Sauer S 2200 UL 85 KM. Samolot dostępny jako gotowy do lotu lub w zestawach do samodzielnej amatorskiej budowy. Fabryczny zestaw samolotu (tzw. KIT) do amatorskiej budowy składa z części i podzespołów w 51% wykonanych przez fabrykę, czas zbudowania samolotu to od 300–500 godzin w zależności od wersji samolotu i wyposażenia. Samolot produkowany jest z kółkiem przednim lub konwencjonalnym podwoziem z kółkiem ogonowym, a także wersja wodnosamolotu z pływakami.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Rans Coyote II, w nawiasach wersja Coyote II ES
Ogólne charakterystyki
- rozpiętość – 8,82 m (10,2 m)
- długość – 7,2 m
- wysokość – 2,05 m
- powierzchnia nośna 10,77 m² (15,41 m²)
- masy:
- własna – 195 kg (226 kg)
- użyteczna – 258 kg (232 kg)
- całkowita – 453 kg (458 kg)
- obciążenie powierzchni – 49 kg/m² (71 kg/m²)
- silnik – Rotax 582 65 KM (Rotax 912 78 KM)
Osiągi:
- prędkości:
- maksymalna – 209 km/h (209 km/h)
- przelotowa – 170 km/h
- minimalna – 61 km/h
- wznoszenia – 3,8 m/s (4,5 m/s)
- pułap – 4700 m
- zasięg – 603 km (740 km)
- doskonałość – 8 (9)
- przelotowa, zużycie paliwa – 15 l/h (13 l/h)
Wersje[edytuj | edytuj kod]
- S-6 – pierwsza podstawowa wersja oblatana w 1983 roku, silnik Rotax 503 (50 KM);
- S-6ES – Rans S-6ES to ulepszona wersja z większą rozpiętością skrzydeł (10,51 m) i mocniejszym silnikiem Rotax 582 (65 KM), wprowadzona w 1990 roku;
- S-6LS – wersja sportowa (ang. Light Sport);
- S-6 Super – wprowadzona w 1993 roku.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Rans S-6 Coyote II zarejestrowany w Wielkiej Brytanii
-
Rans Coyote II z kółkiem ogonowym
-
Konstrukcja kadłuba S-6 Coyote
-
Rans Coyote II S-6 Super
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Julia Downey: 1999 Kit Aircraft Directory, Kitplanes, Volume 15, Number 12, December 1998, s. 65. Primedia Publications. ISSN 0891-1851.
- ↑ Remarkable feats in Microlights and Paramotors. flymicro.com, 21 listopada 2017.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rans S-6, rans.com (ang.)