Rata balonowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rata balonowa (ang. balloon payment, niem. Ballonrate) – forma spłaty kredytu polegająca na tym, że klient spłaca początkowo jedynie odsetki, a spłata kapitału oraz ostatniej części odsetek następuje dopiero pod koniec okresu, na jaki została zawarta umowa kredytowa (tzn. w ostatniej racie)[1].

Gdy oprocentowanie kredytu jest stałe przez cały okres umowy kredytowej, wysokość rat w trakcie trwania okresu kredytowania wyznaczana jest według wzoru[2]:

gdzie:

  • – płatność ratalna,
  • – kwota kredytu,
  • – wysokość oprocentowania kredytu,
  • – liczba dni, których dotyczy płatność ratalna.

Natomiast ostatnia rata jest wyznaczana według wzoru:

gdzie:

  • – płatność ratalna,
  • – kwota kredytu,
  • – wysokość oprocentowania kredytu,
  • – liczba dni, których dotyczy ostatnia płatność ratalna (odsetkowa).

Ryzyko kredytowe[edytuj | edytuj kod]

Raty balonowe dla podmiotu udzielającego kredytu lub pożyczki są bardziej ryzykowne niż spłata w ratach równych lub ratach malejących, ze względu na brak regularnego powrotu pożyczonego kapitału, co przez zarządzających ryzykiem kredytowym powinno być kompensowane większymi marżami i/lub dodatkowymi zabezpieczeniami np. zastawem rejestrowym, czy hipoteką. Swego rodzaju dodatkowy zysk dla finansującego wynika z faktu, że kapitał dłużej jest pożyczony finansowanemu, a przez to finansowany płaci w sumie wyższe odsetki w trakcie trwania umowy, niż przy tradycyjnych sposobach spłat.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Niekiedy rata balonowa jest jedyną płatnością ratalną na koniec okresu kredytowania i składa się z części kapitałowej (pożyczonej kwoty) jak i części odsetkowej liczonej dla całego okresu kredytowania.
  2. Niekiedy, w przypadku roku przestępnego, dla większej dokładności obliczeń przyjmuje się wartość 366 zamiast 365

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]