Przejdź do zawartości

Rayton Fissore Magnum 4x4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rayton Fissore Magnum)
Rayton Fissore Magnum 4x4
Ilustracja
Rayton Fissore Magnum 4x4 2.5 Turbodiesel model na rok 1986
Inne nazwy

Laforza

Producent

Rayton Fissore

Okres produkcji

1985-2003

Dane techniczne
Segment

luksusowy SUV

Typy nadwozia

4-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna[1]
5-biegowa manualna[2]

Napęd

AWD

Długość

4570 mm[2]

Szerokość

2010 mm[2]

Wysokość

1887 mm[3]

Rozstaw osi

2700 mm[2]

Masa własna

2230 kg[3]

Ładowność

650 kg[3]

Laforza V8 5.0 z 1989 roku
Laforza V8 5.0 z 1989 roku

Rayton Fissore Magnum 4x4 − luksusowy 4-drzwiowy samochód sportowo-użytkowy z napędem AWD produkowany od końca 1985 roku[4]. Powstał jako konkurent dla Range Rovera i najlepiej wyposażonych wersji Chevroleta Suburban[1]. Po raz pierwszy pojazd został zaprezentowany w lipcu 1984 roku[5]. Nadwozie zaprojektował Tom Tjardaa[6]. Samochód powstał na bazie skróconej i obniżonej ramy pochodzącej z będącego wówczas w fazie projektowania terenowego modelu wojskowego Iveco "40 PM 10". W pierwszych prototypach Magnum montowano turbodoładowaną jednostkę wysokoprężną pochodzącą z modelu Turbodaily, ostatecznie zdecydowano się jednak na podobny silnik Sofim o pojemności 2445 cm³ – było to główne źródło napędu większości wyprodukowanych modeli Magnum 4x4[7]. Dyferencjał przedni jak i tylny oraz układy hamulcowy i zawieszenia przejęto z ciężarówki Iveco, opartej na modelu Iveco Daily z napędem AWD[7].

Oprócz wysokoprężnego silnika Sofim, dostępne były także silniki Fiata/Lancii Abarth (R4 z doładowaniem mechanicznym) oraz Alfy Romeo (V6 2.5). Wersja V6 nosiła nazwę Magnum VIP[5]. Podczas Targów Motoryzacyjnych w Turynie w 1988 roku zaprezentowano odświeżoną wersję modelu, jednostki Fiata i Alfy Romeo zastąpiono wysokoprężnymi VM Motori, dodano także do oferty silnik R6 BMW M30B34[8]. Początkowo silnik VM miał pojemność 2,4 l, w późniejszym czasie zastosowano większy motor 2.5[9].

W Stanach Zjednoczonych pojazd sprzedawany był od 1989 roku pod nazwą Laforza. Nadwozie pojazdu montowane było we Włoszech, następnie wysyłane było do Stanów Zjednoczonych, gdzie uzupełniano je w silniki, początkowo były to benzynowe jednostki V8 5.0 Windsor Forda zblokowane z 4-biegową automatyczną skrzynią biegów[1]. Pierwsza seria nie odniosła w USA większego sukcesu, w 1993 roku Dave Hops zakupił pozostałe 50 egzemplarzy od poprzedniego dystrybutora, po czym wznowił sprzedaż pod nazwą LaForza GT[10][6]. Moc silnika wynosiła około 225 KM, opcjonalnie dostępna była wersja z doładowaniem mechanicznym, moc wzrastała wówczas do 300 KM[6]. Produkcję modelu zakończono w 2003 roku[9].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
Wersja Silnik: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
Silniki benzynowe:
R4 2.0 Abarth[7] R4 2,0 l (1995 cm³), doładowanie mechaniczne Volumex 138 KM (101 kW) przy 5500 obr./min 205 Nm przy 3000 obr./min b/d 155 km/h
V6 2.5
Alfa Romeo
[7]
V6 2,5 l (2492 cm³) 160 KM (118 kW) przy 5600 obr./min 206 Nm przy 4400 obr./min b/d 168 km/h
R6 3.5
BMW M30B34
[2]
R6 3,4 l (3430 cm³) 211 KM (155 kW) przy 5700 obr./min 315 N•m przy 4000 obr./min b/d 170 km/h
V8 5.0[6] V8 4,9 l (4942 cm³) OHV 225-300 KM b/d ~8,1 s b/d
Silniki wysokoprężne:
R4 2.5 TD
SOFIM
[7]
R4 2,4 l (2445 cm³), turbo 92 KM (66 kW) przy 4000 obr./min 196 Nm przy 2200 obr./min b/d 145 km/h
R4 2.4 VM
HR492HT
R4 2,4 l (2393 cm³), turbo 110 KM (80 kW) przy 4200 obr./min 252 Nm przy 2400 obr./min b/d 150 km/h
R4 2.5 VM
HR425CLI
R4 2,5 l (2498 cm³), turbo 120 KM (88 kW) przy 4200 obr./min 258 Nm przy 2500 obr./min b/d 156 km/h

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e 1987 Rayton Fissore Magnum 3.5 specifications & performance data review. automobile-catalog.com. [dostęp 2014-01-06]. (ang.).
  2. a b c Encyklopedia samochodów terenowych. Jiří Fiala. Warszawa: Bellona, 2010, s. 89. ISBN 978-83-11-11912-3.
  3. Automobile Quarterly, Tom 38, Wydanie 4, s.46
  4. a b Automobil Revue 1987. T. 82. Brno, Szwajcaria: Hallwag AG, 5 marca, 1987, s. 481-482. ISBN 3-444-00458-3. (niem.).
  5. a b c d Matt Stone: LaForza! - Truck & Suv Trends. motortrend.com, maj 2000. [dostęp 2014-01-06]. (ang.).
  6. a b c d e Anteprima: Il ≪militare≫ lascia la divisa per andare fuoristrada. „Quattroruote”. 29 (342), s. 77–78, kwiecień 1984. Mediolan, Włochy: Editoriale Domus. (wł.). 
  7. Salon: Toutes les Voitures du Monde 89/90. „l'Auto Journal”, September, 1989. Paris: Homme N°1. (fr.). 
  8. a b Claudio Pavanello: Rayton Fissore Magnum. automoto.it, 2012-09-14. [dostęp 2014-01-06]. (wł.).
  9. James Mackintosh: Sunday eBay Wouldya: LaForza GT. carthrottle.com, 2013. [dostęp 2014-01-06]. (ang.).