SUV

Mitsubishi Outlander

Mitsubishi Pajero Sport wykorzystywany w straży pożarnej jako samochód rozpoznawczo-ratowniczy

SUV (skrót od ang. sport utility vehicle) – rodzaj samochodu, który łączy cechy samochodu osobowego i terenowego. SUV od klasycznego samochodu terenowego różni się m.in. mniej użytkowym charakterem i brakiem konieczności reprezentowania właściwości pozwalających na jazdę w terenie na rzecz bardziej komfortowo zestrojonego zawieszenia i bogatszego wyposażenia.

Etymologia

Rozpowszechnione w Polsce dosłowne tłumaczenie terminu Sport Utility Vehicle jako „samochód sportowo-użytkowy” jest błędne. Nie chodzi bowiem o połączenie cech samochodu sportowego (np. Toyota GT86) i użytkowego (np. VW Transporter), lecz jest to marketingowe określenie samochodu, który jest z założenia przeznaczony do aktywnego stylu życia, dla osób uprawiających różne formy sportu i aktywnego wypoczynku na łonie natury (np. polowanie, wędkowanie).

Historia

Określenie to pojawiło się w USA i tam funkcjonowało w odniesieniu do luksusowych samochodów terenowych. Ponieważ obecnie w Ameryce Północnej z reguły nie oferuje się surowo wyposażonych terenówek, więc określenie SUV jest tam często mylnie uważane za tożsame z określeniem „samochód terenowy” (all-terrain lub off-road vehicle). Rolę aut terenowych spełniają tam najczęściej pick-upy, nazywane z ang. pickup truck (ciężarówka). Kategoria SUV została wyodrębniona prawnie w USA pod koniec lat 80. na skutek lobbingu firm samochodowych jako pośrednia między samochodami osobowymi a lekkimi ciężarówkami, dzięki czemu nie musiały one spełniać surowych norm emisji i ekonomii jak samochody osobowe.

W rozumieniu SUV-a jako samochodu terenowego o wyższym komforcie jazdy za pierwsze auto tego typu uważa się Jeepa Wagoneera, który pojawił się na rynku w USA w 1962 roku. Za pierwszy europejski samochód tego rodzaju uchodzi Range Rover, debiutujący w 1970. Jednak dopiero dziesięć lat później posiadał on wyposażenie klasyfikujące go do tej kategorii. Warto dodać, że jednymi z pierwowzorów uterenowionych samochodów osobowych były powstające w ZSRR pod koniec lat 50. GAZ M-73 i Moskwicz 410/411, lecz specyfika tamtego rynku powodowała, że nie zyskały komercyjnego rozpowszechnienia i nie miały wpływu na inne konstrukcje.

W Europie za samochody segmentu SUV uznaje się najczęściej konstrukcje o nadwoziu samonośnym. Modelem, który rozpoczął modę na takie auta była Toyota RAV4. Z czasem SUV-y stały się niezwykle popularne, a kolejni producenci aut postanowili uzupełnić swoje oferty o auta w takiej odmianie nadwoziowej. Samochody tego rodzaju na ogół nie są wykorzystywane do celów „sportu” na łonie natury, a ich użytkowe przeznaczenie rozumiane jako możliwość transportu ładunku straciło priorytet, natomiast są kupowane w roli tradycyjnych samochodów osobowych, jako wyższe i dające większe poczucie solidności konstrukcji. Obecnie wybór samochodów tego typu jest niezwykle szeroki. Dalszą ewolucję stanowią samochody typu crossover, które konstrukcyjnie są jeszcze bardziej zbliżone do samochodów osobowych z nadwoziem hatchback lub kombi, posiadając podwyższone zawieszenie, dające nieco lepsze od nich własności terenowe.

Cechy

Samochód sportowo-użytkowy może się cechować (przykłady):

• konstrukcją samonośną (Mitsubishi Outlander, Volkswagen Touareg) lub ramową (GMC Yukon)
• napędem na dwa (niektóre wersje GMC Yukona) lub na cztery koła – oznaczenie: 4WD, AWD lub 4x4 (Subaru Forester, GMC Yukon, Mitsubishi Outlander, Volkswagen Touareg)
• skrzynią rozdzielczo-redukcyjną (Subaru Forester, Hummer H2, Range Rover)
• sztywnym mostem (lub mostami) napędowym (Hummer H2) lub niezależnym zawieszeniem (Hummer H1)
• wyglądem samochodu osobowego (Mitsubishi Outlander) lub terenowego (GMC Yukon)
• linią nadwozia nawiązującą do pojazdów typu kombi lub minivan (Nissan X-Trail) lub coupe (BMW X6)

Linki zewnętrzne

• „SUV Magazine” (angielski)