Zamieszki ery Heiji
 |
Ten artykuł od 2020-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| Konflikty okresu Heian | |||
 Atak na pałac Sanjō | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
Zwycięstwo rodu Taira | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Zamieszki ery Heiji (jap. 平治の乱 Heiji no ran) – miały miejsce w roku 1160 w Japonii i była kontynuacją zamieszek ery Hōgen z roku 1156. Powodem konfliktu był spór o władzę pomiędzy rywalizującymi ze sobą klanami Minamoto i Taira.
W wyniku zamieszek Hōgen najpotężniejsze rody w Japonii: Minamoto i Taira zwiększyły znacznie swoje wpływy na dworze cesarskim. Z biegiem czasu stosunki pomiędzy klanami wyraźnie się pogorszyły. W roku 1158 członkowie rodu Taira zawiązali sojusz z byłym cesarzem Go-Shirakawą. W tym czasie Go-Shirakawa pędził żywot mnicha w jednym z klasztorów, powierzając rządy swojemu synowi Nijō.
Na początku 1160 r. stojący na czele rodu Tairów - Kiyomori Taira opuścił Kioto, wybierając się wraz ze swoją rodziną na pielgrzymkę. Wyjazd Tairy umożliwił głównym jego oponentom z rodów Fujiwara oraz Minamoto przygotowania do rebelii. Dnia 19 stycznia 1160 r. rozpoczęło się oblężenie pałacu Sanjō. 5 lutego zwolennicy Nobuyoriego Fujiwary i Yoshitomo Minamoto uprowadzili cesarza Go-Shirakawę, osadzając go w areszcie domowym. Po tych wydarzeniach Nobuyori ogłosił się kanclerzem. Po zajęciu miasta Minamoto rozpoczęli przygotowania do odparcia spodziewanego ataku sił powracającego Kiyomoriego.
Po powrocie w rejon Kioto Kiyomori wezwał przeciwnika do kapitulacji. W międzyczasie pozyskał sobie przychylność uwięzionego Go-Shirakawy oraz jego syna Nijō. Atak rozpoczął najstarszy syn Kiyomoriego – Shigemori Taira, który na czele 3000 konnych wojowników podjął szturm na pałac cesarski, gdzie bronili się Yoshitomo i Nobuyori. Widok nadciągającego przeciwnika wyraźnie przestraszył Nobuyoriego, który uciekł z pałacu. Odwagą popisał się za to Yoshihira najstarszy syn Yoshitomo, który bronił się dzielnie, wypierając wroga z rejonu pałacu cesarskiego.
Po nieudanym ataku Taira wycofali się. Wówczas to Minamoto ufni w swoje siły opuścili pałac, ścigając uchodzącego przeciwnika. Był to błąd, gdyż pozbawiony obrony pałac szybko dostał się w ręce kolejnych oddziałów rodu Taira. W tej sytuacji oddziały Minamoto zostały odcięte od miasta. Nie mogąc wrócić do pałacu wyruszyli w rejon Rokuhary, gdzie zaatakowali bazę Kiyomoriego. Doszło tam do gwałtownej bitwy zakończonej odwrotem sił Minamoto. W walkach z Tairami polegli obaj najstarsi synowie Yoshitomo oraz sam Nobuyori. Go-Shirakawa został uwolniony. Yoshitomo udało się zbiec z Kioto. W trakcie ucieczki został on jednak zdradzony przez jednego ze swoich ludzi i zabity.
Pozostały przy życiu syn Yoshitomo, Yoritomo Minamoto, został wygnany. Po zwycięstwie Kiyomori utworzył pierwszy, zdominowany całkowicie przez samurajów rząd, na czele którego stanął osobiście.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tubielewicz, Jolanta, Historia Japonii, Zakład Naukowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, Wrocław 1984, ISBN 83-04-01486-6
- Sansom, George (1958), A History of Japan to 1334, Stanford, California: Stanford University Press
- Kitagawa, Hiroshi and Bruce T. Tsuchida (1975), The Tale of the Heike, Tokyo: University of Tokyo Press, OCLC 262297615
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon (1959), The Imperial House of Japan, Kyoto: Ponsonby Memorial Society, OCLC 194887