Regulator PI

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Regulator PI (ang. proportional-integral controller) – w automatyce, regulator składający się z członu proporcjonalnego P o wzmocnieniu oraz całkującego I o czasie całkowania Transmitancję regulatora PI określa się wzorem:

Regulatory typu PI pozwalają na eliminację wolnozmiennych zakłóceń, co przekłada się na zerowy uchyb ustalony, niemożliwy do osiągnięcia w regulatorach typu P lub typu PD[1]. Wzmocnienie członu całkującego musi być jednak ograniczone, ponieważ wprowadza on ujemne przesunięcie fazowe, które osłabia tłumienie uchybu regulacji.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Poradnik inżyniera elektryka, tom 1, s. 407.