Rezerwat przyrody Delta Sauer
48°54′29″N 8°08′02″E/48,908056 8,133889 Delta Sauer | |
| Państwo | |
|---|---|
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1997 |
| Powierzchnia |
486,37 ha |
Położenie na mapie Alzacji  | |
Położenie na mapie Francji  | |
| 48°54′29″N 8°08′02″E/48,908056 8,133889
| |
| Strona internetowa | |
Narodowy rezerwat przyrody Delta Sauer (fr. réserve naturelle nationale du Delta de la Sauer) – obszar chroniony we wschodniej Francji blisko granicy z Niemcami o obszarze 486,37 ha[1]. Ochronie podlega ujściowy odcinek rzeki Sauer między miejscowościami Seltz i Munchhausen. Rezerwat posiada kategorię IV obszarów chronionych według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody[1]. Obszarem opiekuje się Conservatoire des Sites Alsaciens[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Regulacja Renu przeprowadzona w połowie XIX wieku znacząco zmieniła krajobraz i charakter tej dużej europejskiej rzeki. Liczne meandry zostały odcięte od jej głównego nurtu. Z tej przyczyny dopływ Renu Sauer, dotąd uchodzący pod miasteczkiem Seltz, przejął kilka z jego byłych rozgałęzień i uzyskując nowe ujście pod wsią Munchhausen[3].
W latach 70. XX wieku wzdłuż granicy niemiecko-francuskiej, na mocy międzynarodowego porozumienia przeprowadzono proces kanalizacji Renu[4], który doprowadzono pod Munchhausen[3]. Oszczędzone rozlewiska Sauer objęto później na podstawie dekretu nr 97-816 z 2 września 1997 r. ochroną rezerwatową ze względu na wysokie walory przyrodnicze[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Ujściowy odcinek Sauer zachował – jako jeden z nielicznych na Nizinie Górnoreńskiej – charakter naturalny, a poziom wód i charakter rzeki zmienia się z czasem w rytm wylewów rzek, zarówno Sauer, jak i Renu, którego wody potrafią wlewać się w obszar delty. Grunty rezerwatu porastają zarośla wierzbowe, wierzbowo-topolowe, las liściasty z dominującym udziałem jesionu, dębu i wiązu oraz podmokła łąka zwana le Grosswoerth[3].
Znaczenie delty uwidacznia się szczególnie w bogactwie awifauny. Zaobserwowano co najmniej 183 gatunki ptaków, z czego aż 77 gatunków gniazduje na jej obszarze, takich jak podróżniczek, remiz zwyczajny, trzciniak zwyczajny, czy kania czarna, dla której jest to najważniejsze miejsce lęgowe w Alzacji[5].
Wśród licznych płazów wyróżnić warto choćby rzekotkę drzewną, największe we Francji miejsce występowania grzebiuszki ziemnej oraz jedno z nielicznych miejsc lęgowych żaby moczarowej w tym kraju[3].
Dawniej Sauer była znana z rybołówstwa, czego symbolem do dziś są drewniane łódki nad jej brzegami. Zanieczyszczenie i kanalizacja Renu w XX wieku doprowadziły do załamania populacji ryb w rzece, co wpłynęło także negatywnie na dolne odcinki jego dopływów. Postępująca od lat 90. XX wieku poprawa jakości wód i program reintrodukcji rzadkich gatunków w rezerwacie dają nadzieję na poprawę tego stanu rzeczy w przyszłości[3].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat jest udostępniony turystom. Przebiega przezeń szlak turystyczny[3], jego południowy skraj przecina droga departamentalna D28[5], a w Munchhausen znajduje się „Dom Natury Delty Sauer” (fr. Maison de la Nature du Delta de la Sauer) prowadzący głównie działalność edukacyjną[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c FR3600135 – Delta de la Sauer. Inventaire National du Patrimoine Naturel. [dostęp 2014-08-28]. (fr.).
- ↑ La réserve naturelle du delta de la Sauer. Conservatoire des Sites Alsaciens. [dostęp 2014-08-28]. (fr.).
- ↑ a b c d e f g La réserve naturelle du Delta de la Sauer. Maison de la Nature du Delta de la Sauer. [dostęp 2014-08-28]. (fr.).
- ↑ Canalisation du Rhin. Ministère de l'Écologie, du Développement durable et de l'Énergie: Wikhydro. [dostęp 2014-08-28]. (fr.).
- ↑ a b Delta de la Sauer. Réserves Naturelles de France. [dostęp 2014-08-28]. (fr.).