Rezerwat przyrody Koniuszanka I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koniuszanka I
rezerwat przyrody nieożywionej
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Mezoregion

Równina Mazurska

Data utworzenia

1978

Akt prawny

M.P. z 1978 r. nr 33, poz. 126, §5

Powierzchnia

23,91 ha

Położenie na mapie gminy Nidzica
Mapa konturowa gminy Nidzica, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Koniuszanka I”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Koniuszanka I”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Koniuszanka I”
Położenie na mapie powiatu nidzickiego
Mapa konturowa powiatu nidzickiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Koniuszanka I”
Ziemia53°25′39″N 20°31′54″E/53,427500 20,531667

Rezerwat przyrody Koniuszanka Irezerwat przyrody nieożywionej znajdujący się w gminie Nidzica, powiecie nidzickim (województwo warmińsko-mazurskie)[1][2].

Rezerwat składa się z dwóch osobnych płatów o łącznej powierzchni 23,91 ha[2] (akt powołujący podawał 24,04 ha[3]).

Został utworzony w 1978 roku[3] dla ochrony obszarów ze zjawiskiem sufozji obserwowanym na strumieniu Koniuszanka, który koło osady Rakarnia zanika, by „wypłynąć” ponownie 2 km dalej ze źródeł wysiękowych. Szlak cieku podziemnego znaczą osuwiska, tzw. leje sufozyjne[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rezerwat przyrody Koniuszanka I. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-11-28].
  2. a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 20 września 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Koniuszanka I”. [w:] Dz. Urz. Województwa Warmińsko-Mazurskiego poz. 3714 [on-line]. 2017-09-22. [dostęp 2018-11-28].
  3. a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 października 1978 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1978 r. nr 33, poz. 126, §5)
  4. Szczytno: mapa topograficzna Polski 1:100 000. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 2006. ISBN 83-7135-233-6.