Robaki palolo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stadium epitokowe Alitta succinea

Robaki palolo (samoański palolo) – poławiane przez ludność tubylczą strefy subtropikalnej stadia epitokowe niektórych wieloszczetów, głównie z rodzajów Eunice i Palola. Są to przekształcone całe osobniki lub przekształcone i odrzucone, tylne części ich ciał zawierające jaja i plemniki[1]. W czasie masowych wystąpień, ściśle związanych z fazami Księżyca[2] i określanych jako rojenie się robaków[3], pojawiają się w znacznych ilościach na powierzchni mórz, w pobliżu raf koralowych, gdzie są poławiane w celach konsumpcyjnych przez oczekujących na nie ludzi. Osiągają długość ok. 40 cm. Samice mają niebieskozieloną barwę skóry, a samce czerwoną barwę.

W wielu regionach uważane są za smakołyk. Spożywane są na surowo, wędzone lub smażone w liściach przez mieszkańców wysp Fidżi, Samoa i Tonga. Okres połowu jest lokalnym świętem o długiej tradycji.

O związku masowych wystąpień robaków palolo z fazami Księżyca naukowcy dowiedzieli się od ludności Samoa w połowie XIX wieku[2].

Do najbardziej znanych gatunków robaków palolo należą:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16108-8.
  2. a b H. Caspers. Spawning periodicity and habitat of the palolo worm Eunice viridis (Polychaeta: Eunicidae) in the Samoan Islands. „Marine Biology”. 79, s. 229-236, 1984. [zarchiwizowane z adresu 2013-04-28]. (ang.). 
  3. Multimedialna Encyklopedia Powszechna WIEM edycja 2006. Young Digital Poland S.A., 2006.