Robert Reyman
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1875 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1944 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1895–1927 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef grupy |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Robert Kazimierz Reyman[1] (ur. 5 listopada 1875 w Winnikach, zm. 1944 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Robert Reyman urodził się 5 listopada 1875 roku w Winnikach, w powiecie lwowskim ówczesnego Królestwa Galicji i Lodomerii. Był bratem ciotecznym Henryka Reymana - piłkarza Wisły Kraków. Kształcił się w Szkole Realnej, a później w Szkole Kadetów Piechoty w Łobzowie. Od 1895 roku pełnił zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii. Kapitan z 1910 roku. W latach późniejszych ukończył w Wiedniu kurs oficerów intendentury i w tej specjalności pełnił dalszą służbę. Podpułkownik z 1917 roku.
W styczniu 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej i przydzielony do Departamentu Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych[2]. 20 września 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika intendenta, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[3]. W październiku 1921 roku został mianowany pułkownikiem Korpusu Kontrolerów Wojskowych[4].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[5]. W latach 1921–1927 pełnił służbę w Korpusie Kontrolerów na stanowisku szefa Grupy V[6], a następnie Grupy III[7]. 1 grudnia 1924 roku awansował na generała brygady ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 29. lokatą w korpusie generałów[8]. Z dniem 1 kwietnia 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop, a z dniem 31 maja tego roku przeniesiony został w stan spoczynku[9]. Osiadł w Warszawie[1], gdzie zginął podczas powstania warszawskiego, od ostrzału artylerii niemieckiej. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 20-8-5)[10].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (29 kwietnia 1925)[1][11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 880.
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 95, tu jako Robert Reymann.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 29 września 1920 roku, s. 922, tu także jako Robert Reymann.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 8 października 1921 roku, s. 1432.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 297.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 28, 1069.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 27, 119.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 730.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 70, 88.
- ↑ miejsce pochówku. [dostęp 2017-12-14].
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 438 „za zasługi w dziedzinie administracji armji”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
- Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 2 M–Ż. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2001. ISBN 83-87103-81-0.
- Generałowie brygady II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Winnikach
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Ofiary cywilne w powstaniu warszawskim
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Pułkownicy intendenci II Rzeczypospolitej
- Pułkownicy Korpusu Kontrolerów awansowani na generała brygady
- Urodzeni w 1875
- Zmarli w 1944